|
موضوع: سوره آل عمران
عنوان: تفسيرسوره مبارکه آل عمران جلسه220
مدت زمان: 30:31 اندازه نسخه كم حجم: 3.10 MB دانلود اندازه نسخه پر حجم: 6.20 MB دانلود
اعوذ بالله من الشيطان الرجيم
بسم الله الرحمن الرحيم
?كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ لَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتابِ لَكانَ خَيْرًا لَهُمْ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَكْثَرُهُمُ الْفاسِقُونَ ?110? لَنْ يَضُرُّوكُمْ إِلاّ أَذًي وَ إِنْ يُقاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ اْلأَدْبارَ ثُمَّ لا يُنْصَرُونَ ?111? ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ ما ثُقِفُوا إِلاّ بِحَبْلٍ مِنَ اللّهِ وَ حَبْلٍ مِنَ النّاسِ وَ باؤُ بِغَضَبٍ مِنَ اللّهِ وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كانُوا يَكْفُرُونَ بِآياتِ اللّهِ وَ يَقْتُلُونَ اْلأَنْبِياءَ بِغَيْرِ حَقِّ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ ?112?
همان طوري كه در كريمه سوره? «حجرات» فرمود: ?إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللّهِ أَتْقاكُمْ? در آيه? سوره? «بقره» و همچنين سوره? «مائده» هم فرمود كه ?إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ الَّذينَ هادُوا وَ النَّصاري وَ الصّابِئينَ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ اْلآخِرِ وَ عَمِلَ صالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ? در بين همه ملل و اقوام هر فرد يا گروهي كه داراي اين سه عنصر اصيل باشد او از اولياي الهي به شمار مي‌آيد و ترس و اندوهي بر او نيست چه در جمع مؤمنين چه در جمع يهوديان چه در جمع مسيحيان چه در جمع صابئين هر كسي كه اين سه اصل را داشته باشد قبلاً كه اين كريمه در سوره? «بقره» بحث شد ملاحظه فرموديد منظور آيه? سوره? «بقره» و سوره? «مائده» اين نيست كه الآن هم اين اقوام چهارگانه يعني مؤمنين و يهوديها و نصاري و صابئين اقوام چهارگانه الآن هم امتيازي بينشان نيست بلكه هر كسي در هر عصري ايمان به خدا بياورد يك، ايمان به قيامت داشته باشد دو، كه مبدأ و معاد است و عمل صالح هم بكند اهل فلاح و رستگاري است عملي را قرآن كريم صالح مي‌داند كه برابر با حجت آن عصر باشد و دين منسوخ و شريعت منسوخ حجت عصر نيست اگر عملي مطابق با شريعت منسوخه باشد آن عمل صالح نيست قهراً منظور اين نيست كه در عصر حاضر هم فرقي بين مسلمين و يهوديها و مسيحيها و صابئين نيست هر عصري كسي كه اين سه اصل را داشته باشد اهل فلاح است قهراً اين آيه محل بحث هم كه ?كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنّاسِ? اين چنين خواهد بود هر عصري كه مردم آن عصر برابر با حجت آن عصر ايمان به خدا بياورند امر به معروف بكنند نهي از منكر بكنند به حال ديگران سودمندند منتها چون عصر شما عصر قرآن است كه مهيمن بر كتابهاي آسماني است و ره‌آورد رسولتان هم مهيمن بر ره‌آورد انبياي گذشته است عمل شما نسبت به آنها ايمان شما نسبت به آنها اقوي خواهد بود از اين جهت شما خير الامم خواهيد بود در صورتي كه اين سه عنصر اصلي را حفظ كنيد.
پرسش:...
پاسخ: البته اهتدي آن مصاديقي دارد و كاملترين مصداقش همان ولايت است چون «بني الاسلام علي خمس» كه افضل آنها ولايت است در هر عصري اين طور است مطلب ديگر آن است كه
پرسش:...
پاسخ: آنجا بحث شد كه اين اسلام اسلام اصطلاح قرآن كريم است نه اصطلاح معمول ولي نيازي به تمسك به ?وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ اْلإِسْلامِ? نيست براي اينكه آيه اصلاً اطلاق ندارد تا ما بگوييم اطلاق آيه به كريمه? ?مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ اْلإِسْلامِ دينًا? تقييد مي‌شود يا عموم ندارد كه ما بگوييم به آيه ?مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ اْلإِسْلامِ دينًا? تخصيص پيدا مي‌كند براي اينكه آيه ملاك نجات را همين سه اصل مي‌داند ايمان به خدا ايمان به قيامت و عمل صالح، عمل صالح تطبيق كار بر آن حجت عصر است قهراً مسئله وحي و رسالت آن عصر هم پذيرفته شده است و عمل برابر با آن وحي و رسالت عصر هم محقق خواهد شد.
پرسش:...
پاسخ: الآن كه نيست اين در اعصار گذشته است هر كسي در هر عصري اين سه اصل را داشته باشد موفق است آن وقت يهودي بود ديگر.
پرسش:...
پاسخ: بله ديگر چون اليوم عمل به شريعت منسوخ كه عمل صالح نيست كه اليوم كسي به طرف بيت المقدس نماز بخواند كه عمل صالح نيست يا در غير ماه مبارك رمضان روزه بگيرد كه عمل صالح نيست
پرسش:...
پاسخ: آن در عصر خودش است آنكه يهوديهاي عصر خودش را ذكر مي‌كند غرض اينكه اين آيه جنبه عمومي دارد
پرسش:...
پاسخ: همه اهل كتاب اين آيات هم مي‌رسيم ولي منظور اين است كه آن نمي‌خواهد بگويد كه الآن فرقي بين مسلمانها و يهوديها و مسيحيها و صابئين نيست اين طور نيست ولي اين خير امت بودن در همه اعصار حاصل است منتها چون اين عصر عصر قرآن است كه مهيمن بر ساير كتابهاست خيريّت اين‌هم مهيمن بر خيريّتهاست بعد فرمود اهل كتاب اگر برابر امر به معروف و نهي از منكر شما متنبه مي‌شدند و ايمان مي‌آوردند به اسلام خير بود ولي بعضيها ايمان آوردند و پذيرفتند ولي اكثري اينها از پذيرش سر باز زدند اين درباره اهل كتاب بعد فرمود كه شما راهتان را ادامه بدهيد آسيبي از آنها به شما نمي‌رسد آنها نه به شما آسيب مي‌رسانند و نه خودشان طرفي مي‌بندند اما به شما آسيب نمي‌رسانند آن در مقطع اولاي آيه است كه فرمود: ?لَنْ يَضُرُّوكُمْ إِلاّ أَذًي? اينها فقط مي‌توانند از نظر تبليغات و تهمتهاي تبليغي و اهانتها و هتاكيها شما را برنجانند در همين حد مي‌توانند آزار كنند بيش از اين از دست اينها برنمي‌آيد و ساخته هم نيست در بخشي از آيات قرآن كريم اذيتهاي اينها ذكر شده است نظير آيه? 186 همين سوره? مباركه? «آل عمران» دارد كه ?لَتُبْلَوُنَّ في أَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ وَ لَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذينَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَ مِنَ الَّذينَ أَشْرَكُوا أَذًي كَثيرًا? شما از اهل كتاب و از مشركين اذيتهاي فراواني مي‌شنويد همين دروغ پردازيها اهانتها هتاكيها اينها اذيتهايي است كه از اهل كتاب و مشركين به مسلمين اصابت مي‌كند ?أَذًي كَثيرًا وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ ذلِكَ مِنْ عَزْمِ اْلأُمُورِ? اگر صابر و باتقوا باشيد به مقصد مي‌رسيد و اين جاي صبر و بردباري و پرهيزكاري است زيرا از اموري است كه بايد روي آن تصميم گرفت گرچه هر كاري با تصميم همراه است اما كارهاي مهم را مي‌گويند من عزم الامور است يعني «من الامور التي ينبقي ان يعزم» بعضي از كارها با همان ارتكاز اولي حل مي‌شود كسي از منزل به مركز كارش بخواهد حركت بكند يك راهي كه هر روزه مي‌رود اين يك چيز مشخصي است اما اگر بخواهد يك كار جديد و مهمي را انجام بدهد مي‌گويند اين «من عزم الامور» است يعني كاري است كه بايد روي آن تصميم گرفت فكر كرد تصميم گرفت سود و زيانش را سنجيد و يك طرفه داوري كرد اين «من عزم الامور» است فرمود صبر و بردباري در برابر ديگران اين «من عزم الامور» است «من الامور التي ينبقي ان يعزم عليها» است در بخشهاي ديگر هم فرمود كه اذيتي از اينها به شما مي‌رسد اما اين چنين نيست كه قابل تحمل نباشد در سوره? «نور» جريان افك و مانند آن يا در سوره? «توبه» آيه اذن و مانند آن اينها اذيت به رسول خدا(صلّي الله عليه و آله و سلّم) و مؤمنين هست اينها ايذاء پيامبر بود كه ?وَ يَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ? بعد فرمود اينها آزار مي‌كند پيامبر را و شنيدن اين حرفها آن حضرت را مي‌رنجاند يا شما مؤمنين از شنيدن تهمتها رنج مي‌بريد بيش از اين حد چيزي به شما نمي‌رسد ?لَنْ يَضُرُّوكُمْ إِلاّ أَذًي? اما بخش دوم كه اينها پيروز نخواهند شد اين است كه فرمود: ?وَ إِنْ يُقاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ اْلأَدْبارَ? اگر هم نوبت به نبرد باشد اينها داعيه‌اي ندارند كه بجنگند اينها فرار مي‌كنند زيرا مسئله آخرت براي اينها ثابت نيست و روشن نيست و داعي ندارند كه بجنگند كار منافقين و مشركين اين است كه ?يُوَلُّونَ اْلأَدْبارَ? اين يك اصل مشتركي است كه بين كفر و نفاق هست چه اينكه كساني هم كه در ظاهر به كسوت اسلام درآمده بودند اينها هم حكم مشركين و كافرين را دارند در سوره? مباركه? «حشر» فرمود منافقين با كافرين همدست و داستان‌اند ولي روز جنگ كه فرا مي‌رسد فرار مي‌كنند همين منافقين به كافرين مي‌گويند كه اگر شما وارد جنگ شديد ما شما را كمك مي‌كنيم ولي دروغ مي‌گويند اگر هم وارد صحنه جنگ بشوند فرار مي‌كنند اين در سوره? «حشر» آيه? دوازده آمده است ?لَئِنْ أُخْرِجُوا لا يَخْرُجُونَ مَعَهُمْ وَ لَئِنْ قُوتِلُوا لا يَنْصُرُونَهُمْ وَ لَئِنْ نَصَرُوهُمْ لَيُوَلُّنَّ اْلأَدْبارَ? و كساني هم كه در صدر اسلام به صورت مسلم صوري بودند ولي سيرتشان سيرت نفاق بود آنها هم در جريان جنگ فرار مي‌كردند در سوره? مباركه? «احزاب» جريان اين دو گروه را مشخص كرد فرمود اينها مسلمانها در صدر اسلام به دو گروه تقسيم شدند عده‌اي با اينكه تعهد سپردند كه صحنه را ترك نكنند ولي از خطر جنگ رو برگردان شدند و فرار كردند آيه? پانزده سوره? «احزاب» اين است كه ?وَ لَقَدْ كانُوا عاهَدُوا اللّهَ مِنْ قَبْلُ لا يُوَلُّونَ اْلأَدْبارَ? اما در عين حال كه ?وَ كانَ عَهْدُ اللّهِ مَسْؤُلاً? همين كه جنگ شروع شد فرار كردند ?قُلْ لَنْ يَنْفَعَكُمُ الْفِرارُ إِنْ فَرَرْتُمْ مِنَ الْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ? در مقابل اين گروه مرداني هستند كه پايدار و مستقيم‌اند كه ?مِنَ الْمُؤْمِنينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضي نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ? اينها در مقابل ?وَ لَقَدْ كانُوا عاهَدُوا اللّهَ مِنْ قَبْلُ لا يُوَلُّونَ اْلأَدْبارَ? است اينها فرا كردند آنها كساني هستند كه ?مِنْهُمْ مَنْ قَضي نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْديلاً? منافق كارش اين است لذا فرمود: ?يُوَلُّونَ اْلأَدْبارَ? اما اين چنين نيست كه حالا كه فرار كردند به يك مقصدي پناهنده بشوند كه از نصرت و شوكت برخوردار بشوند فرمود: ?ثُمَّ لا يُنْصَرُونَ? اينها منصور نخواهند بود همواره مخذول‌اند هرگز كسي اينها را ياري نخواهد كرد كه اينها پيروز بشوند اين ?ثُمَّ لا يُنْصَرُونَ? يك جمله جدا و مستقلي است كه هم در پايان آيه? دوازده سوره? «حشر» بود كه فرمود: ?ثُمَّ لا يُنْصَرُونَ? هم در پايان همين آيه محل بحث آمده كه ?ثُمَّ لا يُنْصَرُونَ? اينها اهل نصرت نيستند كه منصور بشوند چون هيچ كسي اينها را ياري نمي‌كند در بخشهاي ديگر فرمود كه وليّ و نصيري ندارند نظير آنچه كه در سوره? «فتح» آمده آيه? 22 سوره? «فتح» ?وَ لَوْ قاتَلَكُمُ الَّذينَ كَفَرُوا لَوَلَّوُا اْلأَدْبارَ ثُمَّ لا يَجِدُونَ وَلِيًّا وَ لا نَصيرًا? نه تنها اينها بر شما پيروز نمي‌شوند راهي هم براي نصرت خودشان پيدا نمي‌كنند لذا در ذيل نوع اين آيات يك جمله مستقلي ذكر شده است به عنوان ?ثُمَّ لا يُنْصَرُونَ? ?ثُمَّ لا يُنْصَرُونَ? بازترش همان آيه? 22 سوره? «فتح» است كه اصلاً وليّ و ناصري پيدا نمي‌كند ?ثُمَّ لا يَجِدُونَ وَلِيًّا وَ لا نَصيرًا? مگر اينكه ذليل باشد به همين مناسبت هم هست كه اين كلمه ?لا يُنْصَرُونَ? مجزوم نشده و به عنوان جواب قرار نگرفته نفرمود كه «لا يُوَلُّونَ اْلأَدْبارَ و لا يُنْصَرُوا» يا «ثُمَّ لا يُنْصَرُوا» اين طور نيست با اينكه قاعده ادبي اقتضاي جزم مي‌كرد چون فرمود آيه اين است كه ?لَنْ يَضُرُّوكُمْ إِلاّ أَذًي? ?وَ إِنْ يُقاتِلُوكُمْ? اين شرط است ?يُوَلُّوكُمُ اْلأَدْبارَ? اين جزاست «يولون» نشد چون مجزوم است جزاست و مجزوم «يُوَلُّوكُمُ اْلأَدْبارَ ثم لا ينصروا»نيست ?ثُمَّ لا يُنْصَرُونَ? است اين عطف بر «يولّ» نيست تا مجزوم باشد عطف بر محذوف است يا عطف است بر آن جمله و يك جمله جدا و مستقله است يعني اينها منصور نخواهند بود اگر مجزوم مي‌شد معنايش اين مي‌شد كه ?وَ إِنْ يُقاتِلُوكُمْ? اگر به قتال شما مبادرت كنند ?يُوَلُّوكُمُ اْلأَدْبارَ ثُمَّ لا يُنْصَرُونَ? يعني اگر به جنگ شما برخيزند روبرگردان مي‌شوند و منصور نخواهند شد در اين حال منصور نيستند اما مطلقا منصور نيستند از آيه استفاده نمي‌شود ولي اگر مجزوم نباشد چه اينكه نيست به عنوان جواب شرط نباشد چه اينكه نيست يك جمله مستقله‌اي باشد چه اينكه هست معنايش اين است كه اينها اصلاً منصور نيستند.
پرسش:...
پاسخ: كجا؟ ادبار يعني «كل واحد يولي دبره»
پرسش:...
پاسخ: نه يولوكم دبره حالا يا ظرف است يا مانند اين مثل اينكه ?وَ مَنْ يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلاّ مُتَحَرِّفًا لِقِتالٍ أَوْ مُتَحَيِّزًا إِلي فِئَةٍ? «ولّا دبره» مثل «ولّا وجهه» اين مفعول اوست منتها
پرسش:...
پاسخ: آن «ولاكم وجهه» مثل اينما تولوا فَوَلِّوا وَجْهَكَم شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ اين در حقيقت مفعول فيه است يعني شما مثل آنجا كه مي‌فرمايد ولوا وجوهكم شطر المسجد آن ظرف است مي‌شود مفعول فيه اين فرمود «ولوكم ادبارهم» يا «ولوكم وجوههم» اين طور مي‌شود نظير ولوا وجوهكم شطر المسجد الحرام
پرسش:...
پاسخ: نه، نه حال نيست يولون ادبارهم يعني «يولي كل واحد منهم دبره» نظير آن آيه‌اي كه در حالت جنگ فرمود كسي كه ?يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ... مُتَحَيِّزًا إِلي فِئَةٍ? يا اينكه بخواهد مسكني انتخاب بكند وگرنه حرام است فرار از ضعف اين از همان قبيل است.
پرسش:...
پاسخ: نه غرض آن است كه اين مفعول است نظير ولوا وجوهكم شطر المسجد الحرام اينجا هم يولوا ادبارهم نظير همان آيه? سوره? «احزاب» و مانند آنكه ولا كل واحد منهم دبره خب
پرسش:...
پاسخ: بله چون نصر فقط از ناحيه خداست خدا ناصر است ?كَفي بِرَبِّكَ هادِيًا وَ نَصيرًا? و نصرت شامل حال آنها نخواهد شد چه اينكه در آيه? 22 سوره? «فتح» هم فرمود: ?ثُمَّ لا يَجِدُونَ وَلِيًّا وَ لا نَصيرًا? در آيه? 22 سوره? «فتح» فرمود: ?وَ لَوْ قاتَلَكُمُ الَّذينَ كَفَرُوا لَوَلَّوُا اْلأَدْبارَ ثُمَّ لا يَجِدُونَ وَلِيًّا وَ لا نَصيرًا? فرق وليّ و نصير هم قبلاً مشخص شد خب.
پرسش:...
پاسخ: بله، نه در مقابل حق است اگر باطلي با باطلي بجنگد كه خب گاهي يكي ?نُوَلّي بَعْضَ الظّالِمينَ بَعْضًا?
پرسش:...
پاسخ: اما فرمود: ?مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَكْثَرُهُمُ الْفاسِقُونَ? ديگر اكثرشان اين چنين‌اند بنابراين آن كسي كه ايمان آورد كه با شما نمي‌جنگد آن كسي كه بر كفر باقي ماند و اصرار ورزيد با شما مي‌جنگد و پيروز هم نخواهد شد مادامي كه مسئله اعتصام چون اين بخش از آيات بايد ملحوظ باشد مادامي كه اعتصام هست مادامي كه تفرق نيست مادامي كه اختلاف نيست مادامي كه در بين شما خير الامم حضور دارد در اين مقطع و شرايط ?لَنْ يَضُرُّوكُمْ إِلاّ أَذًي? پس اينها نسبت به شما آزاري ضرري نمي‌رسانند ضرر نظامي جنگي مگر يك تهمتهاي زباني كه شما را اندوهگين مي‌كند و در هنگام جنگ هم بر شما پيروز نمي‌شوند و خودشان هم به شوكت و نصرت نمي‌رسند اما ضربت عليهم ?ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ ما ثُقِفُوا إِلاّ بِحَبْلٍ مِنَ اللّهِ وَ حَبْلٍ مِنَ النّاسِ وَ باؤُ بِغَضَبٍ مِنَ اللّهِ وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كانُوا يَكْفُرُونَ بِآياتِ اللّهِ وَ يَقْتُلُونَ اْلأَنْبِياءَ بِغَيْرِ حَقِّ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ?
پرسش:...
پاسخ: آنها بخش سوم را كه يدي و جرح و امثال‌ذلك باشد كه به حكومت برمي‌گردد اعلام كردند كه حق هم همين است و اما آن قسمت اول و دوم را نه تنها در انحصار نگرفتند بلكه استدعا دارند كه مردم با آنها همكاري كنند و آنها كمتر در بخش اول و دوم فعال‌اند قسمت مهم فعاليتشان بخش سوم است در اول و دوم به عنوان اينكه يك فرد مسلمان داخل در نظام‌اند تلاش مي‌كنند دست كمكشان هم به همه دراز است كه در بخش اول و دوم اينها را ياري كنند بخش سوم اگر كسي خودش بخواهد اقدام بكند خب هرج و مرجي پيش مي‌آيد ديگر فرمود: ?ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ ما ثُقِفُوا إِلاّ بِحَبْلٍ مِنَ اللّهِ وَ حَبْلٍ مِنَ النّاسِ? ذلت و زبوني و خواري و فرومايگي بر اينها زده شده است چيزي كه بر يك گروهي ثابت باشد مي‌گويند ضربت نظير آن سكه كه روي او يك علامت و نشانه‌اي زده مي‌شود و زوال پذير نيست مي‌گويند زده شد و خراج را هم به عنوان يك اصل مقرر بر مردم تعبير به ضريبه مي‌كنند ضرائب يعني همان خراجها و مالياتها و مانند آن گرچه بين ماليات و خراج فرق است جزيه ضريبه است خراج ضريبه است چون بر مردم لازم است از اينها خرائج و ضرائب ياد مي‌شود فرمود ذلت و زبوني و فرومايگي مثل ضرب سكه است اينها مثل يك فلزي هستند كه روي اينها اين علامت زده شد هر جا باشند ذليل‌اند مگر در چند حالت يكي اينكه مؤمن باشند ايمان بياورند ?إِلاّ بِحَبْلٍ مِنَ اللّهِ? كه معتصم باشند بحبل الله اگر معتصم شدند به حبل الله از ذلت به عزت مي‌آيند چون العزة لله و لرسوله و للمومنين و اگر بحبل الله معتصم نشدند به حبل الناس معتصم شدند منظور از اين ناس اگر عترت طاهره باشد كه اين برگشتش به همان اولي است كه حبل الله است كه آن داخل در حبل الله است آن هيچ و اگر منظور در مقابل عترت طاهره باشد يعني مردم نشانه اين خواهد بود كه اين اهل كتاب مخصوصاً يهود اينها همواره زير دست‌اند ذليل‌اند حكومت مستقل نمي‌توانند تشكيل بدهند در عالم پراكنده‌اند هر جا هستند تابع‌اند يك كيان مستقل نمي‌توانند داشته باشند اگر اينها را هم يكجا جمع و جور مي‌كنند صورتاً مستقل‌اند وگرنه سيرتاً برده‌اند هر جا باشند اين چنين‌اند ?ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ? ?اِلاّ بِحَبْلٍ مِنَ اللّهِ? كه واقعاً برمي‌گردند عزيز مي‌شوند يا نه ?وَ حَبْلٍ مِنَ النّاسِ? اين ?حَبْلٍ مِنَ النّاسِ? هم دو تا مصداق دارد يكي اينكه تعهد ترك مخاصمه باشد با مسلمانها تعهدي بستند زير پوشش كساني‌اند كه آنها با دولت اسلامي تعهد ترك تعرض دارند و مانند آن يا نه زير پوشش يك دولت قدرتمندي‌اند كه با دولت اسلامي تعهد ترك تعرض ندارند ولي اينها ذليلانه زير پوشش آنها به سر مي‌برند هرگز يك دولت مستقل و كيان استقلالي نخواهند داشت و اين حكم هم از يك نظر حكم تشريعي است و از يك جهتي حكم تكويني حكم تشريعي‌اش به همين است كه اگر اينها مهدور الدم‌اند وقتي اين دمشان محقون و محفوظ مي‌شود كه يا اسلام بياورند يا به دولتي پناهنده بشوند كه با آنها شما تعهد سياسي متقابل داريد اگر پناهنده شدند به دولتي كه با دولت اسلامي پيمان عدم تعرض بسته است و ميثاقي بين طرفين بسته شد در اين حالت آنها مهدور الدم نيستند چون وفاي به شرط واجب است وفاي به عهد لازم است ولو نسبت به دولت غير اسلامي خيانت در امانت حرام است ولو نسبت به دولت غير اسلامي اگر دولت اسلامي با دولت غير اسلامي يك تعهدي بسته است وفاي به اين عهد واجب است شرطي كرده است وفاي به اين شرط واجب است در وفاي عهد و شرط اسلام طرف شرط نيست و اگر منظور اين ?ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ? چيز تشريحي باشد نظير ?َيْنَما ثُقِفُوا أُخِذُوا وَقُتِّلُوا? و مانند آن اين دو حال مستثناست و اگر منظور تشريع نباشد منظور نظام ظاهري و صوري باشد اين سه حالت مستثناست يكي ايمان آوردن اينها يكي تمسك به حبل دولتي كه با دولت اسلامي پيمان بسته است يكي مستعمر شدن دولتي كه كاري با دولت اسلامي ندارد ولي نمي‌شود با او به مبارزه برخاست.
پرسش:...
پاسخ: بله آن آيه سوره? مباركه? «ممتحنه» كه مي‌فرمايد شما مي‌توانيد با هر دولت كافري كه كاري به شما نداشت روابط حسنه برقرار كنيد اين حق است اما اينها دولت مستقل نيستند اينها همواره تابع يك دولتي‌اند اينها متشتت و پراكنده‌اند اينها «بحبل الناس» متكي‌اند خودشان حبلي ندارند ?اِلاّ بِحَبْلٍ مِنَ اللّهِ وَ حَبْلٍ مِنَ النّاسِ وَ باؤُ بِغَضَبٍ مِنَ اللّهِ? چون خداوند نعمتي كه به اين يهوديها داد به هيچ قومي نداد لذا فرمود ما ?فَضَّلْناهُمْ عَلَي الْعالَمينَ? انبيايي كه در بين بني‌اسرائيل مبعوث شدند در بين هيچ اقوام و مللي مبعوث نشدند از زمان يعقوب(سلام الله عليه) تا وجود مبارك مسيح اين قسمت مهم انبياي ابراهيمي(عليهم السلام) همان انبياي بني‌اسرائيل‌اند ديگر قدرتي كه خداوند به اينها داد در خاورميانه انبيايي كه از اينها مبعوث كرد به هيچ امتي نداد و اينها هم قتل النبيين بحق شد ?وَ قَتْلَهُمُ اْلأَنْبِياءَ بِغَيْرِ حَقِّ? شد ?يَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ? شد لذا ذلتي هم كه بر اينها زده شد سكه‌گونه بر هيچ امتي زده نشد از آن جهت از آن اوج عزت به اين ذلت رسيدند كه ?ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَ الْمَسْكَنَةُ? شد ?وَ باؤُ بِغَضَبٍ مِنَ اللّهِ وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ? مسكنه هم از زمين‌گير شدن سكونت، مسكين را هم مسكين مي‌گويند چون قدرت حركت ندارد ذلت و فرومايگي و فروپاشي بر اينها زده شده است و استدلال قرآن كريم هم به چند چيز است فرمود: ?وَ باؤُ? «باء» يعني رجع اينها غضب خدا را به همراه بردند ?وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كانُوا يَكْفُرُونَ بِآياتِ اللّهِ? اين فعل ماضي وقتي با مضارع همراه شد گذشته از اينكه خود فعل مضارع استمرار نمي‌رساند آن ?كانُوا يَكْفُرُونَ? دوام اين استمرار را تثبيت مي‌كند اينها دائماً در حال كفر ورزيدن بودند ?كانُوا يَكْفُرُونَ بِآياتِ اللّهِ وَ يَقْتُلُونَ اْلأَنْبِياءَ بِغَيْرِ حَقِّ? اين كلمه ?بِغَيْرِ حَقِّ? گفتند يك قيد توضيحي است چون قتل نبي هميشه بغير حق است چون قتل حق هرگز به حق نيست و اينها مظهر حق‌اند لذا فرمود: ?وَ يَقْتُلُونَ اْلأَنْبِياءَ بِغَيْرِ حَقِّ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ? چندين علت براي اين مذلت و مسكنت ذكر فرمود يكي اينكه استمرار اينها بر كفر ?كانُوا يَكْفُرُونَ? يكي ?وَ يَقْتُلُونَ اْلأَنْبِياءَ بِغَيْرِ حَقِّ? از اينكه جمع محلي به الف و لام آورده است خيلي از انبيا را شامل شده است ?ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ? مردم تعدي‌گر و عصيان‌گري بودند لذا ?ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ ما ثُقِفُوا? هرجا باشند ذليل‌اند اگر ذلت تشريعي باشد كه حق است ذلت تكويني هم باشد كه مشهود است.
پرسش:...
پاسخ: نه اينها در دو جمله است البته اولي‌اش اين است كه ?ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ? آن ذليل بودن و نرم بودن از آن جهت كه خاضع‌اند نرم‌اند مثل اينكه ?جَعَلَ لَكُمُ اْلأَرْضَ ذَلُولاً? تابع ديگري است از آن جهت مي‌شود ذليل آسيب‌پذيري با ذلت همراه است اما مسكنت زمين‌گيري قدرت حركت نداشتن جنب و جوش نداشتن از اين جهت است وگرنه مسكنت با ذلت مفهوماً جداي از هم‌اند.
پرسش:...
پاسخ: بله اينها در هر دو حال هم ذلول‌اند هم ذليل اينها هم زبون‌اند هم نرم آن نرمي اينها در اثر آن فرومايگي اينهاست زمين ذلول است ذليل نيست اما اينها هم ذلول‌اند هم ذليل اينها فرومايه‌اند و آسيب‌پذير و نرم و مطيع
پرسش:...
پاسخ: نه يك چند نفري احياناً مي‌گويند گرداننده‌هاي كارند اين چند نفر معيار نيستند كل يهوديت مي‌بينيد يا گرفتار استعمار آن رو سياه روسيه است يا اين غرب ديگر بالأخره يا ذلت شرق است يا ذلت غرب اينها را هم آواره كردند از جا
پرسش:...
پاسخ: نه اين طور نيست اين‌هم از تبليغات سوء خود آنهاست وگرنه كارگردانها ديگري‌اند البته در هر قاعده كلي يك چند نفري هم احياناً مستثنا هستند اما اينكه از يعقوب(سلام الله عليه) تا مسيح همه اين منطقه‌هاي وسيع را انبياي ابراهيمي داشتند كل خاورميانه براي اينها بود مصر را گرفته بودند ارض مقدس را گرفته بودند فلسطين را گرفته بودند كل خاورميانه به نام اينها بود كه خدا مي‌فرمايد كاري كه ما درباره بني اسرائيل كرديم درباره احدي نكرديم اينها در شرق و غرب عالم يك وجب خاك ندارند كه در آن زندگي كنند مستقل باشند اينها آن پراكنده‌ها را جمع كردند به صورت يك استعمار خودشان هم مي‌دانند برده‌اند
پرسش:...
پاسخ: نه قسمت مهم سياق سياق يهوديت است سياق سياق يهوديت است چون ?ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ? ?قَتْلَهُمُ اْلأَنْبِياءَ? كه اين است وگرنه مسيحيت به بعد قتل انبيا به آن صورت نداشتند اينها خودشان هم تازه درباره مسيح(سلام الله عليه) كه به پندار خودشان مسيح(سلام الله عليه) شهيد شد قتلش هم به يهوديها اسناد مي‌دهند مسيحيها انبيايي را نكشتند كه چون بعد از مسيح(سلام الله عليه) خود مسيح را كه شهيد نكردند بعد از مسيح(سلام الله عليه) هم كه انبيايي به قتل اينها نرسيد ولي اين يهوديها هستند كه در بخشهاي ديگر فرمود كه ?وَ بِكُفْرِهِمْ وَ قَوْلِهِمْ? ?قُلُوبُنا غُلْفٌ? و ?قَتْلَهُمُ اْلأَنْبِياءَ? ?وَ أَخْذِهِمُ الرِّبَوا وَ قَدْ نُهُوا عَنْهُ? امثال‌ذلك را قرآن كريم مي‌شمارد بعد مي‌فرمايد اينها ذليل و زبون‌اند اينها هستند كه انبيا را كشتند
پرسش:...
پاسخ: مطلق است ديگر آخرت هم منصور نيستند دنيا هم منصور نيستند حصر متعلق‌اند يدل علي العموم درباره عذاب آخرت هم كه صريحاً اينها را معذب مي‌داند چون در مقابل اين حصر قدر متيقن‌اش مورد خودش را شامل مي‌شود كه دنياست در دنيا هم اينها منصور نيستند چون آيه 22 سوره? «فتح» هم همين بود كه ?وَ لَوْ قاتَلَكُمُ الَّذينَ كَفَرُوا لَوَلَّوُا اْلأَدْبارَ ثُمَّ لا يَجِدُونَ وَلِيًّا وَ لا نَصيرًا?
پرسش:...
پاسخ: نه چون آخر تعليل است ديگر چون تعليل دارد به اينكه ? ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللّهِ وَيَقْتُلُونَ الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ?
اين تعليل درباره خصوص يهوديها است ديگر ?ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ? اگر نوع اهل تفسير اتفاق كردند بر اينكه اين آيه درباره يهوديهاست براي اينكه مسيحيها كه انبيايي را شهيد نكردند و آيات ديگري هم كه در بخشهاي ديگر قرآن كريم آمده جنايات يهود را كه مي‌شمارد مي‌فرمايد كه ?وَ قَوْلِهِمْ قُلُوبُنا غُلْفٌ بَلْ طَبَعَ اللّهُ عَلَيْها بِكُفْرِهِمْ? ?وَ بِكُفْرِهِمْ وَ قَوْلِهِمْ عَلي مَرْيَمَ بُهْتانًا عَظيمًا? اينها درباره? عيسي را متهم كردند مريم را متهم كردند و ?قَتْلَهُمُ اْلأَنْبِياءَ بِغَيْرِ حَقِّ? ?وَ أَخْذِهِمُ الرِّبَوا وَ قَدْ نُهُوا عَنْهُ? از اين جهت است كه ?ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ? كاري كه اينها كردند هيچ كس در تاريخ نكرده است با اينكه نعمتهايي كه خداي سبحان به اينها داد به هيچ كس نداد خب و آنچه هم كه در وضع كنوني مشاهده مي‌شود باز هم همين طور است احياناً اين چند روزي كه صهيونيستها يك زرق و برقي داشتند خيال مي‌شد كه مثلاً اين آيه ـ معاذ الله ـ نقض شده الآن مي‌بينيد كه كسي اين قدر قدرت ندارد به او مي‌گويند وقتي موشك مي‌خوري حرف نزن ما تازه جواب مي‌دهيم خب اين ديگر چه ذلتي بدتر از اين انسان خودش ...
پرسش:...
پاسخ: نه منصوري ندارند .. كفر نيستند ?اِلاّ بِحَبْلٍ مِنَ اللّهِ وَ حَبْلٍ مِنَ النّاسِ? ديگر
پرسش:...
پاسخ: ?حَبْلٍ مِنَ اللّهِ وَ حَبْلٍ مِنَ النّاسِ? است كسي كه تحت استعمار است كه منصور نيست
پرسش:...
پاسخ: الآن مسلمانها حسابشان جداست
پرسش:...
پاسخ: بله غرض آن است كه يك وقت است كه كافري زير پوشش كافر ديگري برده است به او مي‌گويند تو اعتراض هم نكن ما جواب مي‌دهيم اين كفي به هوناً و ذلة و مسكنة ديگر بالأخره آن وهابيت خودش يك جوابي مي‌دهد اما اين صهيونيست حق جواب هم ندارد.
پرسش:...
پاسخ: نه ما كه تابع نامگذاري آنها نيستيم كه
پرسش:...
پاسخ: بسيار خب الآن بحث در اين نيست كه مسلمين تا چه اندازه عامل‌اند تا چه اندازه عامل نيستند
پرسش:...
پاسخ: نه صحبت كمك مسلمين نيست صحبت اين است كه يهوديها در اثر اينكه ?وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ? يا ?يَقْتُلُونَ اْلأَنْبِياءَ? بودند ?بِغَيْرِ حَقِّ ذلِكَ بِما عَصَوْا? بود ?ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كانُوا يَكْفُرُونَ? بود ?ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَ الْمَسْكَنَةُ? الآن هم هست الآن بحث در اين نيست كه مسلمين پيروزند مسلمين را در آيه? سوره? «احزاب» خوانديم كه دو گروه بودند يك عده ?وَ لَقَدْ كانُوا عاهَدُوا اللّهَ مِنْ قَبْلُ لا يُوَلُّونَ اْلأَدْبارَ وَ كانَ عَهْدُ اللّهِ مَسْؤُلاً? آنها در حضور پيغمبر هم از جبهه فرار مي‌كردند يك عده ?مِنَ الْمُؤْمِنينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضي نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْديلاً? فرمود اينهايي كه همراه پيغمبر بودند دو گروه بودند يك عده روي فرار يك عده ?مَنْ قَضي نَحْبَهُ? منتظر هر دو را در سوره? «احزاب» به فاصله ده، دوازده آيه مشخص كرد نفرمود همه اينهاي كه همراه پيغمبر آمدند تا آخر ايستادند كه فرمود همين گروهي كه قبل از اعزام در هنگام توجيه تعهد سپردند كه فرار نكنند فرار كردند در حقيقت ?وَ لَقَدْ كانُوا عاهَدُوا اللّهَ مِنْ قَبْلُ لا يُوَلُّونَ اْلأَدْبارَ وَ كانَ عَهْدُ اللّهِ مَسْؤُلاً? ?قُلْ لَنْ يَنْفَعَكُمُ الْفِرارُ إِنْ فَرَرْتُمْ مِنَ الْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ?
پرسش:...
پاسخ: غرض اين است كه اينها اين گروه كه فرار كردند ذليل‌اند اما ?مِنَ الْمُؤْمِنينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضي نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ? صحبت در اين است كه اينهايي كه ?يَقْتُلُونَ اْلأَنْبِياءَ بِغَيْرِ حَقِّ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ? اينها يا بايد برگردند مؤمن بشوند كه و حبل الله است يا زير پوشش يك دولتي باشند كه با دولت اسلامي پيمان ترك تعرض بسته است يا اسير يك استعمار پير باشند كه حتي قدرت دفاع هم نداشته باشند همين است ديگر كه ?اِلاّ بِحَبْلٍ مِنَ اللّهِ وَ حَبْلٍ مِنَ النّاسِ? الآن اينها معتصم به حبل آمريكا نيستند حبل آمريكا در گردن اينهاست اين را نمي‌گويند اعتصام بحبل كه
پرسش:...
پاسخ: اين‌هم از تبليغات سوء آنهاست اين حبل آمريكا در گردن اينهاست نه دست اينها به طناب آمريكا اين خيلي فرق است حبل روسيه در گردن اينهاست كه اينها در زمستان سرد و سرماي زير صفر اينها را از روسيه كشان كشان مي‌آورد تا خاك .. اشغالي اين حبل است ديگر اين كلابي كه صاحب كلاب به گردن اين كلاب است اينها را مي‌كشاند از شرق به غرب از غرب به شرق اينكه حبل نشد اينكه عزت نشد زن و بچه آواره اينها را از روسيه زير صفر آوردند به فلسطين الآن در بمباران حق دفاع هم ندارند اين شده ذلت
پرسش:...
پاسخ: نه اين يك گروه را دارند چهل سال دفاع مي‌كنند او را آن قدرتمند بزرگ آمده ?فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذينَ? آمده از اين طرف دولت اسلامي به ظاهر مسلمان خب مثل اوست الآن سخن در اين نيست كه مسلمين پيروزاند يا نه براي اينكه مسلمين به اسلام عمل نكردند اين اسلامهاي آمريكايي را ديديم به تعبير امام(رضوان الله عليه) ديگر روحش با انبيا محشور بشود مشخص شد كه اسلام امريكايي يعني چه كويت‌اش اين است آن نمي‌دانم عربستانش آن است آن كشورهاي خليج‌اش هم همين است مگر اسلام آمريكايي چيست سميناري در آمريكا گذاشتند براي شناخت اسلام تا يكصد سال قبل نه يكصد سال بعد او كه دلش براي اسلام نسوخت او خواست يك اسلامي را تا قبل از صد سال بشناسد و اين خاور دور و نزديك را به نام خودي كه اسلام آمريكايي تثبيت كند و كرده خب پس بنابراين اينها اگر به حبل الله باشند دستشان به حبل الله است موضوع عوض مي‌شود اگر بحبل الله نبود ?حَبْلٍ مِنَ النّاسِ? بود نه ?بِحَبْلٍ مِنَ اللّهِ? حبل استعمار در گردن اينهاست چه اينكه هست اين اعتصام به حبل نيست اينها را از اين طرف به آن طرف كشاندن است برهان قضيه هم درباره خصوص يهوديهاست و اگر مسيحيها هم به اين سبك مبتلا بشوند همين حكم را دارند ولي اين ادله درباره مسيحيها نيست اصلاً براي اينكه قتل انبيا نبود و امثال‌ذلك نبود.
«و الحمد لله رب العالمين»
|