«و نشاطا في هدي» واژه‏ها نشاط: جلد، چابک، شادمان و خرسند، گشادن گره به نرمي، گره زدن ريسمان. «قال الراغب «في نشط»: و قيل: الملائکه التي تعقد الامور. من قولهم نشطت العقده. و الناشطات نشطا و نشط في عمله او الي عمله، خف و اسرع.»: راغب در ماده‏ي «نشط» مي‏گويد: و الناشطات نشطا: «قسم به فرشتگاني که جان مومنان را به آسايش و نشاط ببرند. فرشتگاني که کارها در کف با کفايت آنهاست و امور گره خورده را مي‏گشايند.» و نشط في عمله، يعني: با چست و چابکي کار را به پايان رساند. هدي: راه راست نمودن کسي را، رهنموني، راهنمايي مقابل ضلالت. [ صفحه 339] و قال الراغب: الهدايه: دلاله بلطف و منه الهديه. راغب گويد: هدايت راهنمايي با محبت و لطف است و از اين معنا، هديه و بخشش است که با لطف و محبت تحقق مي‏يابد. ترجمه: بنابراين معناي: «و نشاطا في هدي» اين است که پرواپيشگان در امر هدايت و راهنمايي، چابکي و سرعت عمل، به کار گرفته و گرهها را مي‏گشايند و با لطف و مهرباني خاص، اقدام مي‏کنند و در مجموع، اين فريضه‏ي مهم را با اخلاص و طيب خاطر و به خاطر رضاي الهي انجام مي‏دهند. برعکس رياکاران خودنما که جز خشنودي مردم، در هر کار ايده‏اي ندارند. آنها نيز نشانه‏ها و علاماتي دارند که به آنها شناخته مي‏شوند. شرح: اميرالمومنين عليه‏السلام فرمود: «ثلاث علامات للمرائي، ينشط اذا راي الناس و يکسل اذا کان وحده و يحب ان يحمد في جميع اموره.» رياکاران خودنما، به سه علامت و نشانه، شناخته مي‏شوند: در ديد مردم بانشاط و چابک و در تنهايي کسل و بي‏حال‏اند و از همه بدتر آنکه در همه‏ي کارها، انتظار ستايش از مردم دارند و دوست دارند که او را تعريف و تمجيد نمايند.