«منزورا اکله»
واژهها
نزر نزرا و نزاره و نزوارا: «التقليل من کل شيء» اندک و کم از هر چيز. منزور الکلام: کم سخن. منزور الاکل: کم خوراک اکل: «تناول المطعم» غذا خوردن. اکل: با دو ضمه، خوردني. اکلها دائم: خوردني آن، فراوان است.
يک فرد پرواپيشه در خوردن غذا، زيادهروي نميکند (طعام او اندک است و در حد سد جوع اکتفا مينمايد و يا خوردني او قليل است و کم مصرف، از دنيا در حد کفاف قناعت نموده، از زيادهروي مواد مصرفي اجتناب دارد).
شرح: پرواپيشگان به اين علت، از پرخوري، پرهيز دارند که اين پرخوري جز قساوت قلب و کسالت در عمل و بيتوجهي و محروم ماندن، از تحرک و کوشش در امور لازم، چيزي در پي ندارد و از سويي از فوايد گرسنگي و سيرهي حسنهي پيامبران و
[ صفحه 403]
صالحان بهرهاي برده نميشود.
|