«لينا قوله»
واژهها
لين: نرم، مطيع، رام، نرمي در مقابل خشونت.
«اللين: ضد الخشونه، يستعمل ذلک في الاجسام، ثم يستعمل للخلق و غيره من المعاني، فيمدح به طورا و يذم به طورا حسب اختلاف المواقع، فبما رحمه من الله لنت لهم، ثم تلين جلودهم و قلوبهم لذکرالله.»:
لين: ضد خشونت است که در اجسام استعمال ميشود. مثلا سنگ نرم و زمين نرم و همچنين در خلق و امور معنوي نيز، مجازا گاهي در مدح و گاهي در مذمت به حسب اختلاف موارد استفاده ميشود.
ترجمه: پرواپيشه، گفتههايش نرم (و از خشونت و تندي در گفتار پرهيز ميکند).
شرح: به اين معنا که پرواپيشه، در وقت سخن گفتن، با طرف مقابل، آنچنان آرام
[ صفحه 449]
است که گويا خصومتي وجود نداشته و رنجشي در بين نيست، اين نرمش در گفتار، در اولين گام از وقار و شخصيت او حکايت ميکند و قبل از هر چيز، محبت گوينده را در قلب شنونده، جاي ميدهد از آن پس، زمينه را براي ارشاد و راهنمايي مهيا ميسازد، بديهي است اخلاق سخن گو و طرز رفتار او، در جلب و طرد دلهاي تاثير شاياني دارد. اگر گوينده انساني مودب و باوقار و آرام باشد، قلب شنونده را تحت تاثير قرار داده و قوهي شنوايي او را در اختيار ميگيرد و بر عکس، اگر گوينده، انساني خشن و تندخو که گفتار او فاقد جذب دلهاست و هيچگونه تاثيري در مستمع نداشته، سخنان وي هر قدر مفيد و سودمند باشد، در دل راه نيافته، قابليت پذيرش نخواهد داشت و اساسا علت مطلب اين است که اگر شنونده، مقام و شخصيت خودش را نزد گوينده محترم ديد، متقابلا او نيز به شخصيت گوينده احترام ميگذارد و سخن او را ميپذيرد، چون که گفتار يک انسان قابل احترام را پذيرفته است و اگر احساس کند که گوينده، فردي نالايق است که به شخصيت ديگران احترام نميگذارد، شنونده نيز، در مقابل اين ناانساني واکنش نشان داده و از آن پس نه او و نه سخنش را مورد احترام قرار نخواهد داد.
|