اين جمله به آيه‏اي از قرآن کريم اشاره دارد، آنجا که مي‏فرمايد: «اهم يقسمون رحمت ربک نحن قسمنا بينهم معيشتهم في الحيوه الدنيا و رفعنا بعضهم فوق بعض درجات ليتخذ بعضهم بعضا سخريا و رحمت ربک خير مما يجمعون.»: آيا آنانند که رحمت پروردگارت را تقسيم مي‏کنند؟ ما (وسايل) معاش آنان را در دنيا بين آنان قسمت کرده‏ايم و برخي از آنان را از (نظر) درجات، بالاتر از بعضي (ديگر) قرار داديم، تا بعضي از آنها برخي (ديگر) را در خدمت گيرند و رحمت پروردگار تو از آنچه آنان مي‏اندوزند بهتر است. اين آيه، در مقام انکار گفتار کافران است که مي‏گفتند: چرا اين قرآن، به يکي از دو مرد بزرگ، از دو قريه‏ي (طائف و مکه) نازل نشد! يعني چرا نبوت که رحمت پروردگار است، بر يکي از اين دو نازل نگرديد؟ خداوند مي‏فرمايد: اينان بر تقسيم معيشت خود که از نبوت به مراتب پايين‏تر است، قدرت ندارند! چگونه درباره‏ي نبوت اظهارنظر مي‏کنند. دليل بر اينکه ارزاق و معيشتها به دست انسانها نيست، اختلاف افراد است به فقر و غنا، عافيت و صحت، اولاد، جاه و مقام. با اينکه هر کس خواهان جمع ارزاق براي خود مي‏باشد و اگر اين امور به دست انسانها بود، اولا نبايد فردي کمبود داشته باشد و ثانيا نبايد اختلاف، کم و زياد در زندگي آنها مشهود گردد، با اينکه اختلاف وجود دارد و اين اختلاف، خود دليل واضحي است که رزق، مقسوم به مشيت الهي است نه به دست آدميان. [ صفحه 70]