اين جمله به آيهاي از قرآن کريم اشاره دارد، آنجا که ميفرمايد:
«اهم يقسمون رحمت ربک نحن قسمنا بينهم معيشتهم في الحيوه الدنيا و رفعنا بعضهم فوق بعض درجات ليتخذ بعضهم بعضا سخريا و رحمت ربک خير مما يجمعون.»:
آيا آنانند که رحمت پروردگارت را تقسيم ميکنند؟ ما (وسايل) معاش آنان را در دنيا بين آنان قسمت کردهايم و برخي از آنان را از (نظر) درجات، بالاتر از بعضي (ديگر) قرار داديم، تا بعضي از آنها برخي (ديگر) را در خدمت گيرند و رحمت پروردگار تو از آنچه آنان مياندوزند بهتر است.
اين آيه، در مقام انکار گفتار کافران است که ميگفتند: چرا اين قرآن، به يکي از دو مرد بزرگ، از دو قريهي (طائف و مکه) نازل نشد! يعني چرا نبوت که رحمت پروردگار است، بر يکي از اين دو نازل نگرديد؟ خداوند ميفرمايد: اينان بر تقسيم معيشت خود که از نبوت به مراتب پايينتر است، قدرت ندارند! چگونه دربارهي نبوت اظهارنظر ميکنند.
دليل بر اينکه ارزاق و معيشتها به دست انسانها نيست، اختلاف افراد است به فقر و غنا، عافيت و صحت، اولاد، جاه و مقام. با اينکه هر کس خواهان جمع ارزاق براي خود ميباشد و اگر اين امور به دست انسانها بود، اولا نبايد فردي کمبود داشته باشد و ثانيا نبايد اختلاف، کم و زياد در زندگي آنها مشهود گردد، با اينکه اختلاف وجود دارد و اين اختلاف، خود دليل واضحي است که رزق، مقسوم به مشيت الهي است نه به دست آدميان.
[ صفحه 70]
|