«و اجسادهم نحيفه» واژه‏ها جسد: کالبد، تن، بدن، جسم شخص مرده، جمع: اجساد. جسم: تن، بدن چيزي که داراي ماده باشد و فضايي را اشغال کند. هر چيزي که داراي طول، عرض و عمق باشد و بتوان آن را با حواس پنجگانه‏ي ظاهر درک کرد، جمع: اجسام و جسوم. «الجسد: کالجسم لکنه اخص. قال الخليل رحمه الله: لا يقال: الجسد لغير الانسان من خلق الارض و نحوه و ايضا فان الجسد ماله لون و الجسم يقال لما لا يبين له لون کالماء و الهواء.»: جسد مانند جسم، اما اخص از آن است، خليل مي‏گويد: جسد به غير از انسان، به موجودات ديگر، گفته نمي‏شود و ديگر آنکه جسد داراي رنگ است، اما جسم به چيزي که رنگ آن پيدا نيست. مانند آب، هوا، اطلاق مي‏گردد، بنابراين [ صفحه 150] جسد از جسم اخص است. نحيف: لاغر و نزار، يا آنکه خلقه کم گوشت است نه از ضعف و هزال. ترجمه: بدنهاي پرواپيشگان نحيف و لازم است. جسد ظرف تعلق روح است و در لذتها و آلام روح، از آن تبعيت دارد. روح هر چه را که بخواهد، بدن پيرو آن مي‏باشد. انسان که از سويي مانند حيوانات، قواي شهواني دارد و از سوي ديگر، به مانند فرشتگان، داراي نيروي عقلاني است، اگر به سوي شهوات، خوردن، خوابيدن، استراحت و لذتهاي ديگر، روآورد، غالبا بر ابعاد جسمش، افزوده و اگر شهوات را ترک کند، از ابعاد جسمي او کاسته، نحيف و لاغر مي‏گردد. با توجه به بياني که مولا درباره‏ي ياران پيامبر، از پريدگي رنگ، گرسنگي و غبارآلودي داشت، علت لاغر بودن پرواپيشگان روشن است، چرا که آنان از لذتهاي دنيا که به گونه‏اي، تن‏پروري و رفاه‏زيستي است کناره گرفته، به اندک غذا و آسايشي قناعت مي‏کنند. با اين وصف، لاغر و نحيف بودن آنان، طبيعي به نظر مي‏رسد. اما اين لاغر بودن، دليل بر ضعف و ناتواني روح آنها نيست، بلکه برعکس هر قدر نحيف و لاغر باشند، نيروي ايمان و صلابت روحشان بيشتر است، تا آنجا که مانند کوه بزرگ «کالطود العظيم» با سرمايه‏ي ايمان، در مقابل مشکلات ايستادگي نموده، بر آنها فائق مي‏آيند. «قال صلي الله عليه و آله و سلم: ان قوه المومن في قلبه، الا ترون انه قد تجدونه ضعيف البدن، نحيف الجسم و هو يقوم الليل و يصوم النهار و قال: المومن اشسد في دينه من الجبال الراسيه و ذلک ان الجبل قد ينحت منه و المومن لا يقدر احد ان ينحت من دينه شيئا.»: پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم: فرمود: نيروي مومن، در قلب اوست آيا نمي‏بينيد که گاهي، با بدن ضعيف و جسم لاغر، در شب به نماز برخاسته و در روز، روزه‏دار است؟ و فرمود: مومن از کوههاي استوار، در ديانتش سخت‏تر و استوارتر است، به اين دليل که گاهي از کوه [ صفحه 151] جزيي کنده مي‏شود، اما احدي نمي‏تواند از ايمان مومن بکاهد و چيزي را از آن جدا نمايد. امام صادق عليه‏السلام فرمود: «ان المومن اشد من زبر الحديد ان زبر الحديد، اذا ادخل النار تغير و ان المومن لو قتل ثم نشر ثم قتل لم يتغير قلبه.»: مومن از پاره‏هاي آهن، سخت‏تر و پر صلابت‏تر است، چرا که پاره‏هاي آهن، به هنگام رسيدن به آتش، صلابت خود را از دست مي‏دهد، اما مومن، اگر کشته شود و دوباره زنده و سپس کشته گردد، قلب او تغيير نمي‏کند (او همچنان در سنگر عقيده، محکم و استوار است و براي حفظ ايمان، تا پاي جان ايستاده است).