در مروج الذهب مسعودي چنين آمده است: هنگامي که امام حسن عليه السلام دفن گرديد، برادرش محمد بن حنفيه بر قبرش ايستاد و گفت: اگر زندگي تو با عزت بود، مرگ تو باعث شکست و خلل در ارکان شده است. چه خوش روحي که کفن تو او را در برگرفته و چه خوب کفني که بدن تو را حاوي است! چگونه چنين نباشي در حالي که تو گردونه هدايت و جانشين اهل تقوي و خامس اصحاب کسائي،... [1] .