يعقوبي متوفاي در سنه سوم هجري، در کتاب تاريخي اش وصيتي از سبط اکبر پيغمبر اکرم صلي الله عليه وآله، امام حسن مجتبي عليه السلام روايت کرده است که اختصاص به خردسالان دارد و عبارت آن حصرت به نقل يعقوبي چنين است: و دعا الحسن بن علي عليه السلام بنيه و بني اخيه فقال: يا بني و يا نبي اخي!انکم صغار قوم و توشکون ان تکونوا کبار قوم، آخرين فتعلموا العلم، فمن لم يستطع منکم يرويه (ان يرويه ظ) او يحفظه فليکتبه و ليجعله في بيته. [1] . امام مجتبي عليه السلام در اين وصيت اعتنايي خاص به خردسالان دارد که هم در تعليم و تأديب بزرگسالان به اکرام و احترام زير دستان و کودکان حائز اهميت بسزا است، و هم از جهت دستور العملي که به خرد سالان فرموده است. يعني امام حسن عليه السلام فرزندان خود و فرزندان برادرش را خواند و گفت: اي فرزندان من! و اي فرزندان برادر من! امروز شما خردسالان گروهي هستيد و در آينده نزديکي بزرگان گروهي ديگر خواهيد بود، پس ‍ دانش نياموزيد و هر که از شما توانايي روايت و نگهداري دانش را ندارد آن را بنويسيد و در خانه خود بنهد. امام عليه السلام بديشان فرمود: شما که خردساليد، هم، اکنون نوشتن بياموزيد و خط تعليم بگيريد و دانش را که آموخته ايد به قلم در آوريد. که به قول بيهقي: مرد آنگه دانا شود که نبشتن گيرد. شيرين تر آن که امام در پايان فرمود: آن را بنويسد و در خانه خود بنهيد. آري! زينت خانه، کتاب علمي در طاقچه آن است نه مجسمه سگ و گربه. کان امام فرموده است: خانه شما بايد کتابخانه باشد. [2] .