شخصي به خدمت امام حسن مجتبي عليه السلام رسيد، آقا فرمايشاتي به ايشان فرمودند، آن شخص بنا کرد به تمجيد، گفت: به به، آقا جان! اين فرمايشات در است، جواهر است! آقا فرمودند: در و جواهر همه يک نوع جماد است. اين حرفها نورند، جان شما را اشتداد وجودي مي دهند، روح مي دهند، غذا و طعام روحند، جواهر و طلاجات که جماد است و خارج از انسان، و هيچ وقت غذاي جان نمي شوند؛ چون بايد بين غذا و مغتذي (غذا گيرنده) سنخيت باشد، آن جماد است و ماده؛ نفس ناطقه از وراي عالم طبيعت است، با يکديگر سنخيت ندارند. پس جواهر و در در مقابل قرآن چيست، حرف فوق اينهاست. در اين خزانه وارد شويد و در قرآن تدبر کنيد: افلا بتدبرون ان ام علي قلوب اقفالها. [1] .