روزي امام حسن عليه‏السلام با يکي از فرزندان زبير همسفر بودند در بين راه در نخلستان خشکي توقف نمودند و خدمه براي هر يک از آنها در پاي درخت خشکي فرش پهن کردند. ابن‏زبير گفت: کاش اين درخت خرما داشت تا از آن تناول مي‏کرديم. امام حسن عليه‏السلام فرمود: خرما ميل داري؟ گفت: آري. حضرت دست به دعا برداشته و آهسته دعايي بر لب مبارک جاري ساختند بلافاصله به برکت آن دعا يکي از درختان خرما سبز و بارور شد و خرماهاي زيادي داد به طوري که از آن خرما همگي چيدند خوردند و سير شدند. [ صفحه 27] حضرت امام حسن مجتبي عليه‏السلام بهترين جامه‏هاي خود را در هنگام نماز در بر مي‏کرد، کساني از آن حضرت سبب اين کار را پرسيدند در جواب فرمود: خداوند جميل است و جمال و زيبايي را دوست دارد به اين جهت خود را در پيشگاه الهي زينت مي‏کنم، خداوند امر فرموده که با زينتهاي خود در مساجد حاضر شويد.