و از يعقوب بن جعفر از حضرت کاظم عليه‏السلام روايت مي‏کند که: حسن و حسين عليهماالسلام بيرون رفتند تا در جاي خلوتي در کنار نخل‏هايي آمده و براي قضاي حاجت در زمين پستي رفتند و هر يک پشت به ديگري کرد، خداوند حاجبي ميان آن‏ها برقرار کرد که مانع از ديدن بود تا قضاي حاجت کردند، آن گاه مرتفع شد؛ و آن جا چشمه‏اي و آبي و دو طشت پيدا شد؛ وضو گرفتند (يا خود را شستند) و کاري که داشتند انجام دادند و رفتند. [ صفحه 61] مؤمن از زندگي توشه برمي‏گيرد و کافر به همين لذت آني خشنود است.