آيةالله شيخ جعفر شوشتري قدس سره در کتاب «خصائص الحسينيه» مي‏نويسد: به راستي که پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم همواره به امام حسن و امام حسين عليهماالسلام مي‏نگريست. بلکه برخي از اوقات وقتي گرسنگي بر آن حضرت غلبه مي‏کرد مي‏فرمود: أذهب فانظر الي الحسن و الحسين عليهماالسلام فيذهب ما بي من الجوع. مي‏روم و به حسنين عليهماالسلام نگاه مي‏کنم تا اينکه گرسنگي من تمام شود. و رفتار پدر بزرگوارشان اميرالمؤمنين عليه‏السلام هم همين گونه بود که همواره به امام حسين عليه‏السلام مي‏نگريست و همچنين نگاه کردن به مرقد شريفشان نيز عبادت است [1] .

[1] قطره‏اي از درياي فضائل اهل‏بيت عليهم‏السلام: 2 / 450، به نقل از الخصائص الحسينيه: 239. «اگر بگوئيم در کربلا نيز گرسنگي خاندان پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم به اين طريق برطرف مي‏شد، اما تشنگي آنها به وسيله‏ي شراره‏ي تک شمشيرها و کاسه‏ي نيزه‏ها جواب داده مي‏شد».