کثير بن سلمه گويد: در زمان رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم، امام حسن عليه‏السلام را ديدم که در کودکي از سنگي، عسل سفيدي بيرون آورد. تعجب کرده و به محضر مبارک رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم شرفياب گشته و جريان را به حضرتش رساندم. پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: أتنکروني لابني هذا؟ و انه سيد ابن سيد، يصلح الله به بين فئتين و يطيعه أهل السماء في سمائه، و أهل الأرض في أرضه. آيا چنين کاري را از فرزندم منکر مي‏شويد؟ در صورتي که او آقا و فرزند آقا است. خداوند به وسيله او در ميان دو گروه صلح برقرار مي‏کند، اهل آسمان در آسمان و ساکنان زمين در زمين از او فرمان مي‏برند [1] .

[1] قطره‏اي از درياي فضائل اهل‏بيت عليهم‏السلام: 2 / 468، به نقل از دلائل الامامة: 165 ح 5.