علامه مجلسي قدس سره در کتاب شريف «بحارالأنوار» از ابن‏عباس روايت کرده است که گفت: روزي در خدمت رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم نشسته بوديم، اميرالمؤمنين عليه‏السلام، حضرت فاطمه عليهاالسلام، امام حسن و امام حسين: نيز حضور داشتند. ناگهان جبرئيل فرود آمد و با خود سيبي آورد و به رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم هديه کرد. پيغمبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلم آن را پذيرفت و به اميرالمؤمنين عليه‏السلام هديه کرد. مولي علي عليه‏السلام سيب را بوسيد و به رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم برگردانيد. رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم سيب را گرفت و به امام حسن عليه‏السلام هديه کرد. امام مجتبي عليه‏السلام آن را پذيرفت و بوسيد و به رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم برگردانيد. رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم سيب را همان گونه به امام حسين عليه‏السلام و حضرت زهراء عليهاالسلام هديه نمود و آنها بعد از بوسيدن آن را به پيامبر داد، و براي آخرين بار به دست علي بن ابي‏طالب عليه‏السلام دادند. وقتي اميرالمؤمنين عليه‏السلام خواست آن را برگرداند، از دست مبارکش به زمين افتاد و دو نيم گرديد. سپس نوري از آن درخشيد که آسمان را روشن کرد، و ديديم که دو سطر به قلم قدرت پروردگار بر آن نوشته شده است: بسم الله الرحمن الرحيم: [ صفحه 54] تحية من الله الي محمد المصطفي و علي المرتضي و فاطمة الزهراء و الحسن و الحسين سبطي رسول الله، و امان لمحبيها يوم القيامة من النار. به نام خداوند بخشنده‏ي مهربان. اين هديه‏اي است از طرف پروردگار به رسولش محمد مصطفي، علي، فاطمه و دو سبط پيغمبر يعني امام حسن و امام حسين عليهم‏السلام و امان نامه‏اي براي دوستان ايشان از آتش قيامت است [1] .