شکافنده‏ي دانشها امام باقر عليه‏السلام فرمود: پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: هر کس دوست دارد به آن ريسمان محکمي که حق تعالي در قرآن فرموده متوسل شود به گونه‏اي که گسستني در آن نباشد، بايد علي بن ابي‏طالب عليه‏السلام و امام حسن و امام حسين عليهماالسلام را دوست بدارد، به راستي که خداوند ايشان را در عرش عظمت و جلال خود دوست مي‏دارد. بحارالأنوار: 43 / 270 ح 31. طبري قدس سره از حضرت جواد الأئمه عليه‏السلام نقل کرده است که فرمود: اميرالمؤمنين عليه‏السلام به همراه فرزندش امام مجتبي عليه‏السلام و سلمان وارد مسجد شدند و نشستند، مردم در اطراف آن حضرت جمع شدند. ناگاه مردي با شکل و شمايل نيکو و ظاهري آراسته وارد شد و بر آن حضرت سلام کرد و نشست. سپس عرض کرد: اي اميرمؤمنان؛ از شما سه پرسش مي‏کنم، اگر آنها را جواب گفتي مي‏دانم که مردم گناه نابخشودني و بزرگي را مرتکب شدند و خود را در دنيا و آخرت به هلاکت افکنده‏اند، که ديگري را برگزيده‏اند، و اگر جواب نگفتي و پاسخ مناسب به سؤالات من ندادي مي‏دانم که تو و آنها يکسان هستي. اميرالمؤمنين عليه‏السلام فرمود: از آنچه دلت مي‏خواهد سؤال کن. عرض کرد: [ صفحه 62] أخبرني عن الرجل اذا نام أين تذهب روحه؟ و عن الرجل کيف يذکر و ينسي؟ و عن الرجل کيف يشبه ولده الأعمام و الأخوال؟ به من خبر بده که آدمي هنگام خواب روح او کجا مي‏رود؟ و چگونه انسان مطلبي را به خاطر مي‏آورد و چگونه فراموش مي‏نمايد، و چگونه مي‏شود که فرزند گاهي شبيه عموها و دائي‏هاي خود مي‏شود؟ وقتي آن شخص سؤالاتش تمام شد، اميرالمؤمنين عليه‏السلام به فرزندش امام حسن عليه‏السلام رو کرد و فرمود: اي ابومحمد؛ تو پاسخ سؤالات اين شخص را بگو. امام حسن عليه‏السلام فرمود: اما سؤال اول که گفتي: وقتي شخص مي‏خوابد روح او کجا مي‏رود؟ پاسخش اين است که: روح او به باد، و باد به هوا آويخته مي‏گردد تا وقتي که آن شخص خود را براي بيدار شدن حرکت دهد، پس اگر خداوند تبارک و تعالي به برگشتن روح براي صاحب آن اجازه دهد، آن روح باد را و باد هوا را به سوي خود مي‏کشد، در نتيجه روح برمي‏گردد و در بدن صاحبش جاي مي‏گيرد، و اگر خداوند تبارک و تعالي به برگشت او اجازه ندهد قضيه برعکس مي‏شود يعني هوا باد را و باد آن روح را به سوي خود مي‏کشد و تا هنگام خارج شدن از قبر به بدن صاحبش بر نمي‏گردد. و اما سؤال دوم نسبت به يادآوري و فراموشي، جوابش اين است: دل آدمي در ميان ظرفي است و بر روي آن روپوشي قرار گرفته است، اگر وقتي مي‏خواهد مطلبي را به ياد آورد صلوات کاملي بر محمد و آل محمد صلي الله عليه و آله و سلم بفرستد، پرده از روي آن ظرف کنار مي‏رود، قلب گشوده و به تعبيري روشن مي‏شود و آن شخص آنچه را فراموش کرده به ياد مي‏آورد، و اگر صلوات بر محمد و آل محمد عليهم‏السلام نفرستد يا صلوات را ناقص يعني بدون ذکر «آل [ صفحه 63] محمد عليهم‏السلام» بگويد روپوش از روي آن کنار نمي‏رود، در نتيجه قلب همان گونه تاريک مي‏ماند و فراموشي او برطرف نمي‏شود. و اما سؤال سوم که از شباهت فرزند به عموها و دائي‏ها پرسيدي پاسخش اين است که: وقتي شخصي با همسرش همبستر مي‏شود اگر قلب او آرام و رگهايش داراي آرامش و بدن دچار لرزه و اضطراب نباشد آن نطفه داخل رحم قرار مي‏گيرد و فرزند شبيه پدر و مادرش به دنيا مي‏آيد، ولي اگر برخلاف آن، شخص از آرامش قلب و رگها برخوردار نباشد و بدنش به خاطر ترس و وحشت و يا عارضه ديگر دچار لرزه و اضطراب باشد نطفه لرزش پيدا مي‏کند و بر بعضي از رگها قرار مي‏گيرد؛ اگر بر رگي از رگهاي عموها قرار گرفت فرزند شبيه عموهايش مي‏شود و اگر بر رگي از رگهاي دائي‏ها قرار گرفت فرزند شبيه دائي‏هايش مي‏شود. شخص سؤال کننده بعد از از آنکه پاسخ سؤالات خود را شنيد عرض کرد: شهادت مي‏دهم که خدائي جز خداوند يکتا نيست و همواره به آن گواهي مي‏دهم، و شهادت مي‏دهم که محمد صلي الله عليه و آله و سلم فرستاده او است و پيوسته به آن گواهي مي‏دهم. بعد اشاره به اميرالمؤمنين عليه‏السلام نمود و عرض کرد: و شهادت مي‏دهم که رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم بعد از خودش به تو وصيت کرده و تو جانشين او هستي و براهين او يعني دلائل روشن او را آشکار مي‏کني. سپس اشاره به امام حسن عليه‏السلام نمود و عرض کرد: و شهادت مي‏دهم که تو بعد از پدرت وصي و جانشين او هستي، و همان حجت‏ها و دلائل روشن او را برپا مي‏داري، و سپس عرض کرد: و شهادت مي‏دهم که حسين بن علي فرزند رشيدت بعد از برادرش [ صفحه 64] حجت الهي است و براي مردم دليل و برهان ارائه مي‏دهد، و شهادت مي‏دهم که علي بن الحسين برپا دارنده امر حسين است. يعني بعد از او پرچم هدايت را به دوش دارد. و شهادت مي‏دهم که محمد بن علي بر پا دارنده‏ي امر علي بن الحسين است و ادامه دهنده‏ي راه او است. و شهادت مي‏دهم که جعفر بن محمد برپا دارنده‏ي امر محمد بن علي و فرمانرواي بعد از او است. و شهادت مي‏دهم که موسي بن جعفر برپا دارنده‏ي امر جعفر بن محمد و اختياردار امور بعد از او است. و شهادت مي‏دهم که علي بن موسي برپا دارنده‏ي امر موسي بن جعفر و رهبر مردمان بعد از او است. و شهادت مي‏دهم که محمد بن علي برپا دارنده‏ي امر علي بن موسي و پيشواي جن و انس بعد از او است. و شهادت مي‏دهم که علي بن محمد برپا دارنده‏ي امر محمد بن علي و زمامدار امور بعد از او است. و شهادت مي‏دهم که حسن بن علي برپا دارنده‏ي امر علي بن محمد و هدايتگر شيعيان بعد از او است. و أشهد أن رجلا من ولد الحسن بن علي لا يسمي و لا يکني حتي يظهر أمره، فيملاها قسطا و عدلا کما ملئت جورا. و شهادت مي‏دهم که آخرين امام، مردي از فرزندان حسين بن علي است، نام اصلي او و کنيه‏اش را نبايد گفت تا آنکه ظهور کند و جهان را پر از عدل و داد نمايد همان طور که از ظلم و ستم پر شده باشد. و بعد از آن عرض کرد: درود و رحمت و برکات الهي بر تو باد اي اميرمؤمنان؛ و از جا برخاست و رفت. اميرالمؤمنين عليه‏السلام به امام مجتبي عليه‏السلام فرمود: اي ابومحمد؛ به دنبال اين [ صفحه 65] شخص برو و ببين کجا مي‏رود؟ امام حسن عليه‏السلام به دنبال او از مسجد خارج شد، وقتي برگشت به اميرالمؤمنين عليه‏السلام عرض کرد: همين که پاي خود را از مسجد بيرون گذاشت نفهميدم چه شد و به کجا رفت. آن حضرت فرمود: اي ابومحمد؛ آيا او را شناختي؟ عرض کرد: خدا و رسولش و اميرمؤمنان داناترند. اميرالمؤمنين علي عليه‏السلام فرمود: او خضر عليه‏السلام بود. [1] .