ابوذر غفاري رحمه الله مي‏گويد: ديدم رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم حسنين عليهماالسلام را مي‏بوسيد و مي‏فرمود: من احب الحسن و الحسين و ذريتهما مخلصا لم تلفح النار وجهه، و لو کانت ذنوبه بعدد رمل عالج، الا أن يکون ذنبأ يخرجه من الايمان. هر کس حسن و حسين و فرزندان آن‏ها از روي اخلاص دوست داشته باشد آتش جهنم چهره‏ي او را نمي‏سوزاند، گر چه گناهانش به اندازه‏ي ريگهاي بيابان باشد، مگر آن که داراي گناهي باشد که موجب خروج او از ايمان گردد. قطره‏اي از درياي فضائل اهل‏بيت عليهم‏السلام: 2 / 439، به نقل از کامل الزيارات: 113 ح 4، بحارالأنوار: 43 / 269 ح 29. [ صفحه 13]