ابوذر غفاري رحمه الله ميگويد:
ديدم رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم حسنين عليهماالسلام را ميبوسيد و ميفرمود:
من احب الحسن و الحسين و ذريتهما مخلصا لم تلفح النار وجهه، و لو کانت ذنوبه بعدد رمل عالج، الا أن يکون ذنبأ يخرجه من الايمان.
هر کس حسن و حسين و فرزندان آنها از روي اخلاص دوست داشته باشد آتش جهنم چهرهي او را نميسوزاند، گر چه گناهانش به اندازهي ريگهاي بيابان باشد، مگر آن که داراي گناهي باشد که موجب خروج او از ايمان گردد.
قطرهاي از درياي فضائل اهلبيت عليهمالسلام: 2 / 439، به نقل از کامل الزيارات: 113 ح 4، بحارالأنوار: 43 / 269 ح 29.
[ صفحه 13]
|