ابن‏عباس مي‏گويد: روزي در خدمت امام حسن عليه‏السلام نشسته بوديم، ديدم ماده گاوي را براي ذبح کردن مي‏برند. در اين هنگام امام حسن عليه‏السلام فرمود: اين گاو به گوساله‏ي ماده‏اي که ميان پيشاني و سر دمش سفيدي وجود دارد، حامله است. ما با قصاب روانه شديم تا آن که آن گاو را کشت و گوساله‏اي را از شکمش بيرون آورد، مشاهده کرديم که گوساله دقيقا همانطوري است که امام حسن عليه‏السلام فرموده بود. به خدمت آن حضرت آمديم و عرض کرديم: حق تعالي مي‏فرمايند: (و يعلم ما في الأرحام) [1] «خدا مي‏داند آنچه در رحم‏ها است». حال شما چگونه دانستيد؟ امام حسن عليه‏السلام فرمود: انا نعلم المکنون المحزون المکتوم الذي لم يطلع عليه ملک مقرب، و لا بني مرسل، غير محمد و ذريتة عليهم‏السلام. ما (اهل‏بيت) به آنچه تکوين، و آفرينش، ذخيره و پوشيده شده آگاهي و علم داريم، آن دانشي که فرشته مقرب و پيامبر مرسل از آن اطلاع ندارند مگر پيامبر اکرم و خاندان او عليهم‏السلام [2] . من به الهام خداوند دانستم [3] . [ صفحه 84]