صاحب کتاب «دلائل الامامة» مي‏گويد: هنگامي که امام مجتبي عليه‏السلام همراه با گروهي براي نماز باران از مدينه خارج شدند، به مردم فرمودند: دوست داريد براي شما از آسمان چه ببارد؟ باران، برف يا جواهر؟ مردم عرض کردند: اي فرزند پيامبر؛ آنچه را خودتان مي‏خواهيد. آنگاه آن حضرت فرمود: اگر شما چيزي از دنيا دوست نمي‏داشتيد، براي شما هر سه از آسمان مي‏آمد. راوي مي‏گويد: و رأيناه يأخذ الکواکب من السماء، ثم يرسلها فتطير کالعصافير الي موضعها. ديدم آن حضرت از آسمان ستارگان را با دست شريفش مي‏گرفت، سپس آنها را رها مي‏کرد و آنها مانند گنجشکي به جاي خود به پرواز در مي‏آمدند [1] . سلمان رحمه الله گويد: زماني که امام حسن و امام حسين عليهماالسلام نماز باران خواندن و باران آمد، به آنها عرض کردم: شنيدم از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم که فرمودند: ان الله، قد أجري علي لسان اهل بيتي مصابيح الحکمة. همانا خداوند، بر زبان اهل بيتم چراغهاي فروزان حکمت و دانش را جاري مي‏سازد [2] . [ صفحه 85]

[1] نوادر المعجزات: 124 ح 5، مدينة المعاجز: 2 / 2 / 11، صحيفة الأبرار 2 / 158 ح 30، به نقل از دلائل الامامة. [2] مدينة المعاجز: 2 / 74 ح 105.