آخرين فرستاده خدا و سرور پيامبران فرمودند: من زاره في بقعته، تثبت قدمه علي الصراط يوم تزل فيه الأقدام. کسي که امام حسن عليه‏السلام را در بقعه‏ي خودش در مدينه زيارت کند، قدمش بر پل صراط روزي که قدمهاي همه مي‏لغزد ثابت و استوار خواهد بود. فضائل امام حسن مجتبي عليه‏السلام: 273، به نقل از امالي صدوق قدس سره. در همهمه‏ي سخت اندوهي که راه تنفس را از سينه‏ي انسانها مي‏گرفت و والاترين فضائل در بالاي تخته چوب مورد تهاجم قرار مي‏داد، مکتب اهل‏بيت عليهم‏السلام و پيروان آنان در سخت‏ترين فشارها و در سرکوب و ناامني و نگراني، روزگار را مي‏گذراندند و گردبادهاي سياست، افکار و آرزوهايشان را درهم مي‏شکست، چگونه بستري براي نشر معارف الهي هموار مي‏نمود. با آن حال هرگاه اندوه‏ها سينه‏ي دومين فرزند پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم را مي‏فشرد همو که حلم در پيشگاه او زانو زده، يادي از آخرين امير صالحان و نظاره‏گر افعال ناشايست جهانيان مي‏کرد و او را مي‏ستود و قلب مطهر و مهربان خويش را تسکين مي‏داد. به نمونه‏ي از فرموده‏اش که مردم را خطاب قرار مي‏داد توجه مي‏نمائيم. اي مردم؛ آيا نمي‏دانستيد که هر کدام از ما خاندان وحي و رسالت [ صفحه 108] تحت سيطره و حاکميت طاقوت زمانش زندگي مي‏کند و به ناچار فشار ستم بر او تحميل مي‏گردد، جز «قائم» ما، همو که روح‏الله عيسي بن مريم به امامت او نماز مي‏گذارد، چرا که خداوند ولادت او را مخفي و شخص او را پنهان مي‏دارد تا هنگامي که به دستور او ظهور کند. تا اينکه بيعت قدرتمداري را به گردن نداشته و تحت حاکميت ظالمي زندگي نکند. او نهمين امام معصوم از نسل برادرم امام حسين عليه‏السلام و فرزند بهترين بانوان است. خداوند در غيبت او عمرش را طولاني مي‏کند آنگاه به قدرت خويش او را در چهره‏ي کمتر از چهل سال ظاهر مي‏سازد تا بداند همگان که خداوند بر هر کاري قادر و توانا است [1] .