قال الرضا عليه‏السلام: «اني سأقتل بالسم مظلوما و أقبر الي جنب هارون، و يجعل الله تربتي مختلف شيعتي و أهل محبتي. فمن زارني في غربتي و جبت له زيارتي يوم القيامة. و الذي أکرم محمدا صلي الله عليه و آله بالنبوة و اصطفاه علي جميع الخليقة لا يصلي أحد منکم عند قبري رکعتين الا استحق المغفرة من الله عزوجل يوم يلقاه. و الذي أکرمنا بعد محمد صلي الله عليه و اله بالامامة و خصنا بالوصية، ان زوار قبري لأکرم الوفود علي الله يوم القيامة، و ما من مؤمن يزورني فتصيب وجهه قطرة من الماء الا حرم الله تعالي جسده علي النار» [1] . امام رضا عليه‏السلام فرمود: «همانا من، مظلومانه با سم کشته و در کنار هارون دفن خواهم شد و خدا، تربتم را محل رفت و آمد شيعيان و اهل محبت من قرار خواهد داد. هرکس مرا در غربتم زيارت کند، زيارت او در روز قيامت بر من واجب است. سوگند به کسي که محمد صلي الله عليه و آله را به پيامبري کرامت بخشيد و او را بر همه آفريدگانش برتري داد، هيچ يک از شما دو رکعت نماز در کنار قبر من نمي گزارد، مگر اين که سزاوار آمرزش خداي با عزت و شوکت شود در روزي که به ديدار خدا مي‏شتابد. سوگند به کسي که ما را پس از محمد صلي الله عليه وآله به امامت، کرامت بخشيد و جانشيني پيامبر را ويژه ما ساخت، زائران قبرم، روز قيامت، گرامي‏ترين کساني هستند که بر خدا وارد مي‏شوند و هيچ مؤمني نيست که مرا زيارت کند و قطره‏اي باران بر چهره‏اش ببارد، مگر اين که خداوند بلند مرتبه، بدنش را بر آتش حرام مي‏کند» [ صفحه 58]