قال الرضا عليه‏السلام: «أنا مقتول و مسموم و مدفون بأرض غربة. أعلم ذلک بعهد عهده الي أبي عن أبيه عن آبائه عن علي بن أبي‏طالب عليهماالسلام عن رسول الله صلي الله عليه و آله. ألا فمن زارني في غربتي کنت أنا و آبائي شفعاءه يوم القيامة و من کنا شفعاءه نجي و لو کان عليه مثل وزر الثقلين» [1] . [ صفحه 61] امام رضا عليه‏السلام فرمود: «من کشته و مسموم، و در سرزمين غربت دفن خواهم شد. اين را به واسطه‏ي عهدي که از پدرانم از علي بن ابي‏طالب عليه‏السلام از رسول خدا صلي الله عليه و اله به من رسيده است، مي‏دانم. آگاه باشيد هر کس مرا در غربتم زيارت کند، من و پدرانم شفيعان او در روز قيامت خواهيم بود و هر کس ما شفيعان او باشيم، نجات مي‏يابد؛ هر چند بر او مثل گناه جن و انس باشد».