مرحوم محدث نوري قدس سره، در کتاب نجم الثاقب حکايتي زيبا را نقل مي‏کند و آن را بسيار موثق و با ارزش مي‏داند. اين حکايت، تشرف شخصي به نام حاج علي بغدادي به محضر امام زمان عليه‏السلام است. اين شخص که بسيار پرهيزگار و مورد اطمينان عالمان زمان خود بوده است، بدون اين که حضرت را بشناسد، مطالبي را مي‏پرسد که از آن جمله پرسشي است درباره‏ي زيارت امام رضا عليه‏السلام که چنين است: گفتم: «سيدنا! مسألة». فرمود: «بپرس». گفتم «سنه 1269، حضرت امام رضا عليه‏السلام را زيارت کرديم و در درود، يکي از عرب‏هاي «شروقيه» را که از باديه‏نشينان طرف شرقي نجف اشرفند، ملاقات کرديم و او را ضيافت نموديم و از او پرسيديم که چگونه است ولايت رضا عليه‏السلام؟» گفت: «بهشت است. امروز پانزده روز است که من از مال مولاي خود [ صفحه 71] حضرت رضا عليه‏السلام خورده‏ام. چه حق دارد منکر و نکير که در قبر نزد من بيايند؟ گوشت و خون من از طعام حضرت روييده درمهمانخانه آن جناب». آيا صحيح است، علي بن موسي الرضا مي‏آيد او را از منکر و نکير خلاص مي‏کند؟» فرمود: «آري، والله! جد من ضامن آن است» [1] . [ صفحه 75]