اين زيارت به زيارت احاديث سبعة (هفت حديث) معروف است. وجه نامگذاري اين زيارت اين است که قسمت عمده‏اي از اين زيارت از هفت حديث درباره فضيلت زيارت امام هشتم عليه‏السلام به همراه جملاتي مربوط به اين احاديث تشکيل شده که در مجموع، زيارتي دلنشين است که اميدواريم در برقراري ارتباط با امام رؤوف از آن بهره ببري: بسم الله الرحمن الرحيم أشهد أن لا اله الا الله وحده لا شريک له و أشهد أن محمدا عبده و رسوله اللهم صل علي محمد و آل محمد اللهم صل علي الملائکة المقربين اللهم صل علي الأنبياء و المرسلين اللهم صل علي الأئمة المعصومين اللهم صل علي مولانا و مقتدانا امام الهدي و العروة الوثقي و حجتک علي أهل الدنيا الذي قال في حقه سيد الوري و سند البرايا «ستدفن بضعة مني بأرض خراسان ما زارها مکروب الا نفس الله کربه و لا مذنب الا غفر الله ذنبه» اللهم به نام خداوند بخشاينده مهربان گواهي مي‏دهم که معبودي جز خداوند نيست. يکتا است و شريک ندارد و گواهي مي‏دهم که محمد، بنده و فرستاده او است. خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست. خدايا! بر فرشتگان مقرب درود فرست. خدايا! بر پيامبران و رسولان درود فرست. خدايا! بر پيشوايان پاک از گناه درود فرست. خدايا! بر سرور و رهبر ما پيشواي هدايت و دستاويز محکم و حجت تو بر جهانيان درود فرست؛ کسي که سرور مردم و تکيه‏گاه آفريدگان درباره‏اش فرمود: «پاره تن من در سرزمين خراسان به خاک سپرده خواهد شد. هيچ اندوهگيني زيارتش نکند، مگر اين که خدا اندوهش را برطرف سازد و هيچ گنهکاري چنين نکند، مگر اين که خدا [ صفحه 133] بشفاعته المقبولة و درجته الرفيعة أسئلک أن تنفس به کربي و تغفر به ذنبي و تسمعه کلامي و تبلغه سلامي السلام عليک يا حجة الله السلام عليک يا نور الله السلام عليک يا عيبة علم الله السلام عليک يا معدن حکمة الله السلام عليک يا حامل کتاب الله السلام عليک يا حافظ سر الله أنت الذي قال فيک قاتل الکفرة و قامع الفجرة علي أميرالمؤمنين و وصي رسول رب العالمين صلوات الله و سلامه عليه «سيقتل رجل من ولدي بأرض خراسان بالسم ظلما اسمه اسمي و اسم أبيه اسم ابن‏عمران موسي ألا فمن زاره في غربته غفر الله له ذنوبه ما تقدم منها و ما تأخر و لو کانت مثل عدد النجوم و قطر الأمطار و ورق الأشجار مولاي مولاي ها أنا واقف بين يديک و ذنوبي مثل عدد النجوم و قطر گناهانش را بيامرزد». خدايا! از تو مي‏خواهم که به شفاعت پذيرفته و مقام والاي او، اندوهم را به واسطه‏ي او برطرف سازي و گناهم را بيامرزي و سخنم را به او بشنواني و سلامم را به او برساني. سلام بر تو اي حجت خدا! سلام بر تو اي نور خدا! سلام بر تو اي گنجينه دانش خدا! سلام بر تو اي معدن حکمت خدا! سلام بر تو اي حامل [اسرار] کتاب خدا! سلام بر تو اي حافظ سر خدا! تويي که کشنده‏ي کافران و درهم کوبنده‏ي نابکاران، علي امير مؤمنان و جانشين فرستاده پروردگار جهانيان که درودها و سلام پروردگار جهانيان بر او باد، درباره‏ات فرمود: «مردي از فرزندان من در سرزمين خراسان، با زهر و مظلومانه کشته خواهد شد. او همنام من و پدرش همنام فرزند عمران، موسي است. آگاه باشيد، هر کس او را در غربتش زيارت کند، خدا گناهان گذشته و آينده اش را مي‏آمرزد؛ گرچه به تعداد ستارگان و دانه‏هاي باران و برگ درختان باشند». مولاي من! مولاي من! اين منم ايستاده در برابر تو؛ در حالي که گناهانم به شمار ستارگان و دانه‏هاي [ صفحه 134] الأمطار و ورق الأشجار و ليس لي وسيلة الي محوها الا رضاک مولاي ما أحسب في صحيفتي عملا أرجي عندي من زيارتک کيف و قد قال في حقها باقر علم الأولين و الآخرين صلوات الله عليه «يخرج رجل من ولد موسي اسمه اسم أميرالمؤمنين عليه‏السلام فيدفن بأرض خراسان من زاره عارفا بحقه أعطاه الله أجر من أنفق من قبل الفتح و قاتل» فأتيتک زائرا لک عارفا بحقک عالما بأنک امام مفترض الطاعة غريب شهيد راجيا بما قاله الصادق عليه الصلاة و السلام «يقتل حفدتي بأرض خراسان في مدينة يقال لها طوس من زاره عارفا بحقه أخذته بيدي يوم القيامة و أدخلته الجنة و ان کان من أهل الکبائر قيل له ما عرفان حقه قال العلم بأنه امام مفترض الطاعة غريب شهيد من زاره عارفا بحقه أعطاه باران و برگ درختان است و براي پاک کردنشان وسيله‏اي جز خشنودي تو ندارم. مولاي من! در نامه اعمال خود، کاري اميدوار کننده‏تر از زيارت تو نمي‏بينم. چگونه چنين نباشد که شکافنده دانش نخستين و آخرين، [مساوي امام باقر عليه‏السلام] که درودهاي خدا بر او باد، در حق زيارتت فرمود: «مردي از فرزندان موسي، همنام امير مؤمنان که سلام بر او باد، خواهد آمد و در سرزمين خراسان دفن خواهد شد. هر کس او را در حالي زيارت کند که حقش را مي‏شناسد، خداوند به او پاداش کسي را مي‏دهد که پيش از فتح مکه انفاق کرده و جنگيده است»؛ پس به زيارتت آمده ام؛ در حالي که حق تو را مي‏شناسم و مي‏دانم پيشوايي هستي که فرمانبرداري‏ات واجب است و غريب و شهيدي، و اميدوارم به سخني که [امام] صادق که درود و سلام بر او باد، فرموده است: «نواده‏ي من در سرزمين خراسان، در شهري که آن را طوس مي‏گويند، کشته مي‏شود. هر کس در حالي او را زيارت کند که حقش را مي‏شناسد، روز قيامت او را با دست خود مي‏گيرم و وارد بهشت مي‏کنم؛ گر چه اهل گناهان بزرگ باشد». به او عرض شد: «حق شناسي او به چيست؟» فرمود: «اعتقاد به اين که او امامي است که بايد اطاعت شود و غريب و شهيد است. هر کس او را در حالي زيارت کند [ صفحه 135] الله أجر سبعين شهيدا ممن استشهد بين يدي رسول الله صلي الله عليه و اله» يابن رسول الله يابن أميرالمؤمنين أبتغي بزيارتک من الله تعالي غفران ذنوبي و ذنوب والدي و المؤمنين و المؤمنات و أسألک الاتيان الموعود في المواطن الثلاث عند تطائر الکتب و عند الصراط و عند الميزان و قلت و قولک حق «ان شر ما خلق الله في زماني يقتلني بالسم ثم يدفنني في دار مضيعة و بلاد غربة ألا فمن زارني في غربتي کتب الله عزوجل له أجر مأة ألف شهيد و مأة ألف صديق و مأة ألف حاج و معتمر و مأة ألف مجاهد و حشر في زمرتنا و جعل في الدرجات العلي من الجنة رفيقنا» الحمد لله الذي وفقني لزيارتک في البقعة التي قلت في حقها هي و الله روضة من رياض الجنة من زارني في تلک البقعة کان کمن که حقش را مي‏شناسد، خداوند پاداش هفتاد شهيد را که پيش روي رسول خدا که خدا بر او و خاندانش درود فرستد، به شهادت رسيده‏اند، به او عطا مي‏فرمايد». اي فرزند فرستاده خدا! اي فرزند امير مؤمنان! من به واسطه‏ي زيارت تو از خداي بلند مرتبه، آمرزش گناهان خود و گناهان پدر و مادرم و تمام مؤمنان را مي‏خواهم و از تو درخواست دارم آمدني را که در سه جا وعده فرموده‏اي: هنگام پراکنده شدن نامه‏ي اعمال، نزد پل صراط، و کنار ميزان [اعمال]، که خود فرمودي و فرموده‏ات حق است: «بدترين آفريده‏ي خدا در زمان من، مرا با زهر مي‏کشد و در خانه تباهي و سرزمين غربت دفن مي‏کند. آگاه باشيد هر کس مرا در حال غربتم زيارت کند، خداي با عزت و شوکت، پاداش صد هزار شهيد و صد هزار انسان راستين و صد هزار حاجي و عمره گزار و صد هزار جهادگر را برايش مي‏نويسد و در زمره ما برانگيخته مي‏شود و در والاترين مرتبه‏هاي بهشت، با ما همراه خواهد بود». ستايش خدايي را که مرا موفق ساخت بر زيارتت در اين بارگاه که در حق آن فرمودي: «به خدا سوگند! آن، باغي از باغ‏هاي بهشت است. هر کس مرا در اين مکان زيارت کند، همچون کسي است [ صفحه 136] زار رسول الله صلي الله عليه و آله و کتب الله له ثواب ألف حجة مبرورة و ألف عمرة مقبولة و کنت أنا و آبائي شفعائه يوم القيامة فکن شفيعي بآبائک الطاهرين و أولادک المنتجبين مولاي أنت الذي لايزورک الا الخواص من الشيعة فبحقک و بحق شيعتک نسئل الله أن تشفعني و نسئل الله أن يحشرني مع شيعتک في مستقر من الرحمة معکم أهل البيت معکم لا مع غيرکم برئت الي الله من أعدائکم و تقربت بالله اليکم اني مؤمن بايابکم مصدق برجعتکم منتظر لأمرکم مترقب لدولتکم عارف بعظم شأنکم عالم بضلالة من خالفکم موال لکم و لأوليائکم مبغض لأعدائکم عائذ بکم لائذ بقبورکم اللهم صل علي محمد النبي و الوصي و البتول و السبطين و السجاد و الباقر و الصادق و الکاظم که رسول خدا را که خدا بر او و خاندانش درود فرستد، زيارت کرده باشد، و خداوند پاداش هزار حج خالص و هزار عمره پذيرفته را برايش مي‏نويسد، و من و پدرانم روز رستاخيز، شفيعان او خواهيم بود»؛ پس به حق پدران پاک و فرزندان برگزيده‏ات شفيع من باشد، مولاي من! تو کسي هستي که جز خواص از شيعيان زيارتت نمي‏کنند؛ پس به حق خودت و به حق شيعيانت از خدا مي‏خواهيم که مرا شفاعت کني و از خدا مي‏خواهيم مرا با شيعيانت، در سايه‏ي رحمتي پا برجاي، برانگيزد. با شما اهل بيت هستم، با شما و نه با غير شما. من از دشمنان شما به خدا بيزاري جسته و به (ياري) خداوند، خود را به شما نزديک ساخته‏ام. همانا من به بازگشت شما ايمان دارم، و رجعت شما را راست مي دانم و منتظر امر [حکومت] شما، و اميدوار دولت شما، و شناسا به بزرگي شأنتان و دانا به گمراهي آن که با شما به مخالفت ورزد، هستم. دوستدار شما و دوستتان، و کينه توز دشمنانتان هستم. به شما پناه مي‏جويم و قبرهايتان را پناهگاه مي‏گيرم. خدايا! درود فرست بر محمد، پيامبر و جانشين [مساوي اميرالمؤمنين عليه‏السلام] و بتول و دو نواده [مساوي حسن و حسين عليهماالسلام] و سجاد و باقر و صادق و کاظم [ صفحه 137] و الرضا و التقي و النقي و العسکري و المهدي صاحب الزمان صلواتک عليه و عليهم أجمعين اللهم ان هؤلاء أئمتنا و سادتنا و قادتنا و رعاتنا اللهم وفقنا لطاعتهم و ارزقنا شفاعتهم و احشرنا في زمرتهم و اجعلنا من خيار مواليهم برحمتک يا أرحم الراحمين [1] . و رضا و تقي و نقي و عسکري و مهدي صاحب الزمان درودهايت بر او و بر تمام ايشان باد! خدايا! ايشان به راستي ايشان پيشوايان و سروران و رهبران و فرمانروايان ما هستند. خدايا! ما را بر فرمانبرداري از آنان توفيق ده و شفاعتشان را روزيمان ساز و ما را در زمره‏ي آنان محشور فرما و از بهترين دوستداران آنان قرار ده. به مهرباني‏ات، اي مهربان‏ترين مهربانان!

[1] مصابيح الجنان، فصل 12( في زيارة الامام أبي‏الحسن...)، ص 424.