|
مرحوم سيد بن طاووس اين زيارت را از زيارات جامعه ميداند [1] و ميگويد: «از امام باقر عليهالسلام روايت شده است که: «هيچ يک از شيعيان ما آن را نزد قبر اميرالمؤمنين يا يکي از امامان عليهمالسلام نميخواند، مگر اين که [اين عمل] در نامه اي از نور قرار ميگيرد و مهر [تأييد] پيامبر صلي الله عليه و آله بر آن زده ميشود تا آن که تسليم قائم آل محمد عليهمالسلام شود؛ سپس صاحبش را با بشارت و تحيت و کرامت ملاقات کند»، و آن زيارت چنين است:
السلام عليک يا أمين الله في أرضه و حجته علي عباده السلام عليک يا مولاي [2] أشهد أنک جاهدت في الله حق جهاده و عملت بکتابه و اتبعت سنن نبيه صلي الله عليه و آله حتي دعاک الله الي جواره و قبضک اليه باختياره و ألزم أعداءک الحجة مع ما لک من
سلام بر تو اي امانتدار خدا در زمينش و حجت او بر بندگانش! سلام بر تو اي مولاي من! گواهي ميدهم که تو در راه خدا جهاد کردي، آن گونه که حق آن بود و به کتابش عمل کردي و سنتهاي پيامبرش را که خدا بر او و خاندانش درود فرستد، پيروي کردي تا اين که خدا تو را به جوار خود فراخواند و به خواستهاش تو را به سوي خود، قبض روح و حجت را بر دشمنانت حتمي کرد با همهي
[ صفحه 159]
الحجج البالغة علي جميع خلقه. اللهم فاجعل نفسي مطمئنة بقدرک راضية بقضائک مولعة بذکرک و دعائک محبة لصفوة أوليائک محبوبة في أرضک و سمائک صابرة علي نزول بلائک مشتاقة الي فرحة لقائک متزودة التقوي ليوم جزائک مستنة بسنن أوليائک مفارقة لأخلاق أعدائک مشغولة عن الدنيا بحمدک و ثنائک
حجتهاي رسايي که بر همهي آفريدگانش داشتي. خدايا! ضميرم را به تقدير خود مطمئن و به حکم خود خشنود و آزمند ياد تو و نيايش با تو و دوستدار اولياي برگزيدهات و مورد محبت در زمين و آسمانت و شکيبا بر فرود آمدن بلايت و مشتاق سرور ديدارت و اندوخته کنندهي پارسايي براي روز جزايت و پيرو روش دوستانت و بر حذر از اخلاق دشمنانت و رويگردان از دنيا به واسطهي ستايش و ثنايت، قرار ده!
پس گونه خود را بر قبر گذارد و چنين بگويد:
اللهم ان قلوب المخبتين اليک والهة و سبل الراغبين اليک شارعة و أعلام القاصدين اليک واضحة و أفئدة العارفين منک فازعة و أصوات الداعين اليک صاعدة و أبواب الاجابة لهم مفتحة و دعوة من ناجاک مستجابة و توبة من أناب اليک مقبولة و عبرة من بکي من خوفک مرحومة و الاعانة لمن استعان بک موجودة و الاغاثة لمن
خدايا! همانا دلهاي فروتنان بسيار شيفتهي تو و راههاي مشتاقان، به سويت هموار است و نشانههاي قاصدان کويت آشکار و دلهاي عارفان از [هيبت] تو بيمناک است و صداهاي دعاکنندگان به سوي تو اوج ميگيرد، و درهاي اجابت دعا به روي آنان گشوده است و دعاي نجواگر با تو مستجاب، و توبهي آن کس که به سوي تو بازگردد، پذيرفته، و اشک کسي که از بيم تو بگريد، مورد رحمت است و ياري تو براي آن کس که از تو ياري جويد، فراهم، و فرياد رسي تو براي
[ صفحه 160]
استغاث بک مبذولة و عداتک لعبادک منجزة و زلل من استقالک مقالة و أعمال العاملين لديک محفوظة و أرزاقک من لدنک الي الخلائق نازلة و عوائد المزيد اليهم واصلة و ذنوب المستغفرين مغفورة و حوائج خلقک عندک مقضية و جوائز السائلين عندک موفرة و عوائد المزيد متواترة و موائد المستطعمين معدة و مناهل الظماء مترعة. اللهم فاستجب دعائي و اقبل ثنائي و اجمع بيني و بين أوليائي بحق محمد و علي و فاطمة و الحسن و الحسين انک ولي نعمائي و منتهي مناي و غاية رجائي في منقلبي و مثواي [3] .
فرياد خواهت بذل شده و وعدههايت براي بندگانت حتمي و لغزشهاي عذر خواهانت بخشوده است و کردارهاي همگان نزد تو محفوظ، و روزيهايت از نزدت به سوي آفريدگان نازل است و بخششهاي سرشار به آنان ميرسد و گناهان آمرزش خواهان آمرزيده، و خواستههاي آفريدگانت نزد تو بر آورده است و عطاياي درخواست کنندگان نزد تو فراوان، و بخششهاي سرشار، پيوسته است و خوانهاي غذا براي آنان که غذا ميطلبند، آماده و آبشخورهاي تشنگان، لبريز است. خدايا! دعايم را مستجاب کن و ستايشم را بپذير و در جمع اوليايت قرارم ده. به حق محمد و علي و فاطمه و حسن و حسين، همانا که تو صاحب نعمتهاي من و نهايتهاي من و نهايت آرزوهاي من و فرجام اميد من در دگرگوني و در استواري من [مساوي در همه حالم] هستي.
[ صفحه 161]
|