حاج سيد عبدالله شيرازي از مراجع بزرگ شيعه، در سال 1309 ه. ق در شيراز متولد شد. پس از تحصيل مقدمات و علوم اسلامي در محضر ميرزا صادق مجتهد و حاج شيخ رضا ثامني، براي ادامه‏ي تحصيل به نجف اشرف مهاجرت نمود و از محضر درس آيات عظام، آيةالله سيد ابوالحسن اصفهاني، حاج شيخ ضياء عراقي و حاج شيخ محمدحسين نائيني بهره‏مند گرديد [ صفحه 103] و اجازه‏ي اجتهاد دريافت نمود. سپس در سال 1345 ه. ق به ايران مراجعت کرد و در مشهد اقامت گزيد. ايشان در واقعه‏ي تاريخي مسجد گوهرشاد و مخالفت با کشف حجاب دستگير و به تهران اعزام شد. پس از آزاد شدن بار ديگر در سال 1315 ه. ق به نجف اشرف عزيمت نمود. آيةالله شيرازي در سال 1354 ه. ش از نجف به ايران بازگشت و به مشهد آمد و به تدريس در حوزه‏ي علميه اين شهر اشتغال يافت. وي در جريان انقلاب اسلامي در سال 1357 امور خراسان را هماهنگ با امام راحل (ره) بر عهده گرفت. آيةالله شيرازي عمري را در راستاي خدمت به اسلام و نشر احکام سپري نمود تا سرانجام در سال 1405 ه. ق در سن 92 سالگي دار فاني را وداع گفت. جسد شريف وي در رواق توحيدخانه به خاک سپرده شد.