مرحوم حاج شيخ غلامرضا طبسي، از فضلا و مفاخر خطبا و سخنوران قرن [ صفحه 104] چهاردهم هجري است. وي در بلاغت و ملاحت سخن بي‏نظير بود. مرحوم آيةالله مرعشي نجفي وي را نادره‏ي زمان در فن خطابه و سخنوري و ملاحت سخن توصيف نموده است. حاج شيخ غلامرضا در سال 1313 ه. ق در طبس در خانواده‏اي اهل فضل ديده به جهان گشود. پس از رشد و فراگرفتن مقدمات و سطح، در سال 1341 ق براي ادامه‏ي تحصيل به قم رفت و از محضر درس ميرزا رضا همداني و آخوند ملاعلي همداني و آيةالله مرعشي نجفي بهره گرفت. پس از تحصيل، به کار تبليغ و ارشاد مردم پرداخت و سالها در شهرهاي بزرگي مانند تهران، قم، همدان و يزد، مردم از بيانهاي شيوايش بهره‏مند شدند. وي بسيار خوش‏بيان و سخنانش شيوا و دلنشين بود و به اين جهت مورد عنايت خاص حضرت آيةالله العظمي حاج شيخ عبدالکريم حائري يزدي واقع شد. آن شخصيت والا در سفر خود به سوريه، عراق و عربستان مورد احترام عموم مردم بود و نخستين واعظي بود که در منبر عليه کشف حجاب و اقدامهاي ضد ديني رضاخان سخن مي‏گفت. مرحوم حاج شيخ غلامرضا در دوران زندگي‏اش حتي در اواخر عمر در حالت بيماري، هيچ‏گاه دست از تبليغات ديني و ترويج مذهب برنداشت. سرانجام پس از بازگشت از سفر حج در سال 1355 ه. ق پس از توقفي کوتاه در مشهد، به قصد تهران حرکت نمود و در مسير راه در شهر سبزوار، دار فاني را وداع گفت. جنازه‏اش با احترام خاص به مشهد انتقال يافت و در مقبره‏ي پير پالاندوز واقع در شمال شرقي روضه‏ي منوره‏ي رضوي به خاک سپرده شد.