در ميان نامداراني که در جوار روضهي رضوي آرميدهاند، شخصيتهايي به چشم ميخورند که روزگاري با تلاش و مجاهدت خود دين خدا را ياري نمودند.
شيخ محمد عارف کارندهي از عارفان قرن دهم هجري است که با شيخ بهاءالدين معاصر بوده و يکي از زهاد معروف زمان خود ميباشد که از نظر معنوي مورد توجه همگان قرار دارد.
[ صفحه 118]
شيخ محمد از مردم کارده (روستايي در نزديکي مشهد) بوده و در بين عامه به پير پالاندوز معروف است.
شيخ براي امرار معاش خود کفشدوزي ميکرد. در آن زمان کفشدوز را پارهدوز هم ميناميدند. به همين دليل، با گذشت زمان لفظ پارهدوز به پالاندوز تغيير يافته است.
شيخ محمد بر مبناي باور توحيدي خود و توکل به خدا و ذکر و شکر و خدمت و طاعت و قناعت و ايثار که از صفات عارفان است به جستجوي راه معرفت پرداخت و مدتي از عمر خود را به کسب فيض از اهل حق سپري نمود و به کرامتهايي معروف شد.
شيخ محمد در خط ثلث استاد بود و بخشهايي از قرآن نگاشته شده به خط زيباي ايشان موجود است.
او در سال 985 ق وفات يافت و در جوار تربت تابناک امام ابوالحسن الرضا عليهالسلام به خاک سپرده شد.
مقبرهي اين عارف بزرگ در شمال شرقي حرم مطهر، واقع در ابتداي خيابان نواب صفوي (پايين خيابان)، زيارتگاه بسياري از شيفتگان اهل بيت عصمت و طهارت ميباشد. بناي اوليهي آرامگاه شيخ مربوط به عهد صفويه بوده است که سلطان محمد (معروف به خدابنده) پدر شاه عباس صفوي آن را در سال 985 ق بنا نهاد و پس از پيروزي انقلاب اسلامي با حفظ جهات باستاني آن به طرز باشکوهي بازسازي شد.
[ صفحه 119]
|