علاوه بر اين که قرآن انسانها را به سير و سفر ترغيب مي‏کند، اخبار و احاديثي نيز در فوايد و اهميت سفر با انگيزه‏هاي خاص آن از معصومان عليهم‏السلام رسيده است. پيامبر اکرم صلي ‏الله ‏عليه‏ و سلم به نقش سفر در تندرستي و بهداشت رواني انسان، اشاره نموده است، مي‏فرمايد: سفر کنيد تا صحت يابيد [1] يا سفر کنيد تا سالم شويد و غنيمت بريد [2] در جايي ديگر سفر را موجب سلامتي و فزوني روزي دانسته و مي‏فرمايد، سفر کنيد تا سلامتي يابيد و روزي برگيريد [3] . اميرمؤمنان امام علي عليه‏السلام نيز دربارهي سفر مي‏فرمايد: براي کسب فضايل و ارزشهاي معنوي بايد سفر کني که در مسافرت پنج فايده وجود دارد: برطرف شدن غم و اندوه، به دست آوردن هزينه‏ي زندگي، کسب دانش، اطلاع از آداب و رسوم و فرهنگ ملتها و همنشيني با بزرگان و دانشمندان [4] . امام صادق عليه‏السلام مي‏فرمايد: مسافرت بايد براي يکي از اين سه امر باشد: برگرفتن توشه‏ي آخرت، تأمين معاش زندگي، لذت مباح و تفريح سالم و غير حرام.

[1] سافروا تصحوا، بحارالانوار، 221:76. [2] سافروا تصحوا و تغنموا، کنزالعمال، ج 6، ص 701. [3] سافروا تصحوا و ترزقوا، همان مأخذ، ج 7، ص 701. [4] تغرب علي الاوطان في طلب العلي و سافر ففي الاسفار خمس فوائد تفرج هم و اکتساب معيشة و علم و آداب و صحبة ماجد ديوان امام علي، ص 192.