صفه: ايوان، غرفه، سکو و شاه‏نشين خانه و محل خروجي آن را گويند. در اطراف روضه‏ي منوره چهار صفه‏ي بزرگ وجود دارد که دهانه‏ي هر يک حدود هفت متر بوده، از طريق آنها به خارج از حرم رفت و آمد مي‏شود. الف) صفه‏ي جنوبي، در ضلع پيش روي حضرت واقع شده و در طلاي پيش روي مبارک به رواق دارالحفاظ در اين صفه جاي دارد. در طرفين اين صفه دو ممر کوچک نيز بين حرم مطهر و رواق ياد شده ديده مي‏شود. ب) صفه‏ي شرقي، اين صفه در پايين پاي مبارک واقع شده و از اين طريق، رواق گنبد [ صفحه 34] حاتم خاني به حرم مطهر مرتبط مي‏شود. در اين صفه نيز دري طلا با کيفيت بسيار عالي به نام در پايين پا قرار دارد. ج) صفه‏ي شمالي حرم، اين صفه در ضلع پشت سر مبارک واقع شده، راهي ارتباطي ميان حرم و دو رواق دارالفيض و توحيد خانه است. چون در اين صفه شاه تهماسب صفوي دفن شده، به صفه‏ي شاه تهماسبي معروف مي‏باشد. د) صفه‏ي غربي حرم يا صفه‏ي بالا سر حضرت که حرم را به مسجد بالا سر متصل مي‏کند. در گذشته بين ضريح مطهر و ضلع غربي روضه‏ي منوره (صفه‏ي بالا سر) ابتدا باريک راهي به عرض 85 سانتي‏متر وجود داشت که طواف و زيارت را مشکل مي‏نمود. به اين سبب آستان قدس رضوي در سالهاي 1342 تا 1343 ه. ش با هدف رفع اين مشکل در طرحي عظيم و ماهرانه اقدام به برداشتن قسمتي از ديوار ضلع غربي حرم و توسعه‏ي اين تنگنا نمود و در نتيجه قسمت بالا سر مبارک حدود 3 متر وسعت يافت.