اين بنا در شمال شرقي حرم مطهر و در مشرق رواق توحيدخانه و به شکل يک کثيرالاضلاع است. در مجموعه‏ي عظيم رواقهاي حرم مطهر، رواق گنبد اله ورديخان هم از حيث قدمت و هم به لحاظ طرح و ترکيب از ويژگي ممتازي برخوردار است و از جالبترين و باشکوهترين بناهاي آستان قدس رضوي است. ساختمان رواق به جهت معماري و دقت و ظرافت در کاشي‏کاري و مقرنس‏سازي از شاهکاري مسلم به شمار مي‏آيد. در اطراف اين رواق مجلل، هشت صفه در پايين و هشت صفه‏ي کوچکتر در بالا به صورت غرفه وجود دارد. ارتفاع رواق 1 / 16 متر و بلندترين فاصله بين ضلعهاي متقابل 5 / 11 و کوتاهترين آن 2 / 11 متر است. و با محاسبه فضاهاي جانبي، مساحت آن به 171 متر مربع مي‏رسد. ازاره‏ي اطراف رواق به ارتفاع 94 / 1 متر از سنگ مرمر پوشش يافته و از ازاره به بالا يعني سطوح تمام ديوارها و سقف رواق با کاشيهاي معرق بسيار نفيس زينت يافته و سقف غرفه‏هاي اطراف به جز يک غرفه همه مقرنس کاشي است. در جاي جاي اين بناي معنوي کتيبه‏هاي فراواني از آيات و احاديث به چشم مي‏خورد. بر گرداگرد اين رواق تاريخ ولادت و شهادت امامان معصوم عليهم‏السلام به همراه بعضي از احاديث معتبر مکتوب است. در وسط يکي از صفه‏هاي جنوبي رواق، سنگ لوح مرقد اله ورديخان ديده مي‏شود. اله ورديخان يکي از رجال خوش‏نام عصر صفوي است به نقل تاريخ، وي در حکومت شاه عباس والي فارس بود. او مباشري به مشهد فرستاد تا به کمک معماري اصفهاني اين بنا را در کنار بقعه‏ي رضوي پي افکند. بناي رواق در سال 1013 ه. ق [ صفحه 58] آغاز و در1021 به پايان رسيد. يک سال پس از اتمام رواق، يعني در سال 1022 ه. ق، اله ورديخان در شيراز درگذشت و به امر شاه عباس جنازه‏اش را به مشهد حمل و در زير صفه‏ي جنوبي همين بنا به خاک سپردند.