اين بنا يکي از رواقهاي شمال شرقي روضه‏ي منوره است. دارالضيافه در زاويه‏ي بين دو صحن (صحن انقلاب و آزادي) واقع شده و در مسير يکي از راههاي تشرف به حرم مطهر قرار دارد. در دو ضلع شرقي و شمالي رواق کفشداريهاي شماره‏ي 6 در صحن انقلاب و 7 از [ صفحه 59] صحن آزادي پذيراي کفش زائران است. پس از ساختن صحن آزادي و رواق دارالسعاده فضايي خالي در جلو سر در رواق اله ورديخان باقي ماند که حياط جلو گنبد ناميده مي‏شد. در سال 1310 ه. ق مرحوم ميرزا شفيع اعتمادالتوليه قزويني، وزير اول آستان قدس به هزينه‏ي يک تاجر قزويني، بر آن فضا طاقي زد و تعميراتي به عمل آورد و آن‏جا به صورت رواقي درآمد و به دارالضيافه مرسوم شد. ازاره‏ي دور رواق به ارتفاع 32 / 2 متر با سنگ مرمر يشم به صورت قاب‏سازي درآمد و کاشي‏کاري جديد جاي آينه‏کاري فرسوده‏ي قديم را گرفت. و بالاي ازاره دورتادور رواق تعداد 14 نورافکن قوي در محفظه‏هايي از کاشي همرنگ جاسازي شده است که در ايام جشنها روشنايي و جلوه‏ي خاصي به سقف رواق مي‏دهد. کف رواق نيز با سنگ مرمر و طرحي زيبا فرش شده است.