اين بنا يکي از رواقهاي شمال شرقي روضهي منوره است. دارالضيافه در زاويهي بين دو صحن (صحن انقلاب و آزادي) واقع شده و در مسير يکي از راههاي تشرف به حرم مطهر قرار دارد.
در دو ضلع شرقي و شمالي رواق کفشداريهاي شمارهي 6 در صحن انقلاب و 7 از
[ صفحه 59]
صحن آزادي پذيراي کفش زائران است. پس از ساختن صحن آزادي و رواق دارالسعاده فضايي خالي در جلو سر در رواق اله ورديخان باقي ماند که حياط جلو گنبد ناميده ميشد. در سال 1310 ه. ق مرحوم ميرزا شفيع اعتمادالتوليه قزويني، وزير اول آستان قدس به هزينهي يک تاجر قزويني، بر آن فضا طاقي زد و تعميراتي به عمل آورد و آنجا به صورت رواقي درآمد و به دارالضيافه مرسوم شد.
ازارهي دور رواق به ارتفاع 32 / 2 متر با سنگ مرمر يشم به صورت قابسازي درآمد و کاشيکاري جديد جاي آينهکاري فرسودهي قديم را گرفت. و بالاي ازاره دورتادور رواق تعداد 14 نورافکن قوي در محفظههايي از کاشي همرنگ جاسازي شده است که در ايام جشنها روشنايي و جلوهي خاصي به سقف رواق ميدهد. کف رواق نيز با سنگ مرمر و طرحي زيبا فرش شده است.
|