مسلمانان جهان در سال 148 ه. ق هديه‏اي بزرگ و الهي را دريافت نمودند که همان مولود هشتمين حجت خدا بود [1] ؛ موجودي که تا انقراض عالم، جهان بشريت رهين منت اوست و عالميان در پرتو وجود آن بزرگوار از نعمتهاي الهي در دنيا و آخرت بهره‏مند مي‏شوند. نام مبارک هشتمين خورشيد ولايت، علي؛ لقب مشهور آن حضرت، رضا و کنيه‏ي معروف ايشان ابوالحسن است [2] . علي بن يقطين مي‏گويد: «در محضر مقدس امام موسي بن جعفر عليه‏السلام نشسته بودم که حضرت رضا عليه‏السلام وارد شد، امام فرمود: اين علي والاترين فرزند من است که کنيه‏ي خود را به او بخشيده‏ام» [3] پدر بزرگوار حضرت امام رضا عليه‏السلام امام موسي بن جعفر عليه‏السلام، هفتمين امام شيعيان و مادر آن حضرت، بانويي پاک‏دامن و پرهيزکار به نام «تکتم» بود که بعدها طاهره ناميده شد [4] . همسر امام عليه‏السلام «ام‏ولد»، مادر امام جواد است که پيامبر اکرم صلي الله عليه و سلم از اين بانوي مکرمه به نيکي ياد کرده‏اند [5] . [ صفحه 12] فرزندان امام:در مورد تعداد فرزندان آن حضرت چند گفته وجود دارد، بنا به نقل مشهور، حضرت امام رضا عليه‏السلام تنها از همسرش ام‏ولد که سبيکه ناميده مي‏شد، فرزند پسري به نام محمد، جوادالأئمه را داشته است [6] .

[1] ارشاد مفيد، 239:2. [2] کشف‏الغمه، 71:3 - دلائل ‏الامامة، 183. [3] بحارالانوار، 49:13. [4] اصول کافي، 486:2 - ارشاد مفيد، 323:2 - اعلام الوري، ص 302 - عيون اخبار الرضا، 28:1 و.... [5] ارشاد مفيد، 246:2. [6] مناقب ابن ‏شهرآشوب، ص 397 - ارشاد مفيد، 263:2 - اعلام الوري، ص 319.