اين رواق از شرق به گنبد الله وردي‏خان و از شمال به صحن کهنه و از غرب به [ صفحه 201] ايوان اميرعلي شير و از جنوب به رواق دارالفيض ارتباط دارد، کف اين رواق با سنگ مرمر فرش شده و ازاره آن سنگهاي منبت‏کاري است. و تنها در اين رواق سنگهائي که با دست تراشيده و نصب گرديده باقي مانده است. مرحوم مؤتمن گويد: توحيدخانه‏ي مبارکه رواقي است در شمال حرم مطهر، بعضي گفته‏اند از آثار مرحوم ملامحسن فيض است، پاره‏اي عقيده دارند مرحوم فيض در آن جا تدريس مي‏کرده. عرض توحيدخانه 35 / 7 متر، طول آن 60 / 8 متر و ارتفاع آن 15 متر است. فرش کف توحيدخانه از سنگ خلج و ازاره آن به ارتفاع 60 / 1 متر سنگهاي منبت است، بالاي ازاره کتيبه‏اي است، به عرض پنجاه سانت بر روي سنگ به خط ثلث مشتمل بر دوازده امام خواجه نصير طوسي اين کتيبه و تعميرات در زمان نيابت توليت مرحوم عضدالملک به سال 1276 پايان يافته است و در کتيبه آمده: الحمد لله الذي وفق به تعمير هذه العمارة السنية مقرب الحضرة الرضوية و الخاقانية عضدالدولة العلية حاجب الروضة الرضوية ميرزا محمدحسين الحسيني لا زال اجلاله علي البرية في شهر رجب 1276 و بالاي کتيبه تا سقف آئينه‏کاري است.