يکي از ايوانهاي صحن کهنه ايوان عباسي است که در شمال صحن قرار دارد و يکي از ايوانهاي با شکوه و مجلل مي‏باشد که با کاشيهاي زيبا و رنگارنگ جلوه‏اي خاص به صحن مقدس داده است اين ايوان از بناهاي شاه عباس صفوي مي‏باشد که در هنگام توسعه صحن بنا شده و در طول زمان چند بار تعمير گرديده است. ابعاد اين ايوان تاريخي از اين قرار است: عرض 20 / 8، طول 80 / 14 و ارتفاع آن 50 / 22 متر است، قسمتهائي از کاشيهاي اين ايوان ريخته شده و قسمتي هم احتياج به تعمير داشت از اين رو در سالهاي 1348 و1349 تعمير و نوسازي آن شروع شد و به جاي کاشيهاي ريخته شده کاشيهاي معرق و نفيس کار گذاشته شد و ازاره ايوان هم با سنگ خلج پوشيده گرديده. از بالاي ازاره تا سقف مقرنس کاري شده است، در شمال ايوان صفه‏اي قرار دارد محراب مانند که با کاشي تزئين شده و در قسمت زير سقف چهار غرفه دارد که [ صفحه 215] تماما کاشي کاري گرديده و بر زيبائي ايوان افزوده است.