اين ايوان رفيع و باشکوه در طرف جنوب صحن نو قرار دارد و از آن جا به صحن موزه رفت و آمد ميشود عرض آن 30 / 7 متر طول 30 / 7 و ارتفاع 20 متر، کف ايوان سنگ خلج و ازاره آن سنگ سياه و از روي ازاره تا سقف کاشي کاري و مقرنس ميباشد و در اطراف ايوان چهار صفه کوچک و در بالا نيز چهار غرفه ساخته شده است.
در پيشاني ايوان به خط نستعليق سفيد نوشته شده: به شکرانه پيروزي انقلاب اسلامي ملت ايران به رهبري امام خميني و به اميد سعادت در سايه دولت انقلاب جمهوري اسلامي ايران.
در زير اين عبارت کتيبهاي با خط ثلث زرد رنگ در زمينه لاجوري نوشته شده:
قد امر به ابداع الصحن المقدس السلطان المبرور و الخاقان المغفور فتحعلي پادشاه من
[ صفحه 243]
الموقوفات المطلقة لقد تشرف به تزيينه في زمن السلطان العادل و الخاقان الباذل محمد شاه قاجار خلد الله ملکه السيد الجليل حاجب الروضة الرضوية حاج ميرزا موسي خان اعلي الله مقامه کتبه محمدحسين الشهيد.
در دور ايوان سوره مبارکه اذا جاءک المنافقون با خط ثلث نوشته شده است و در وسط ايوان کتبيهاي به خط ثلث است که در آن نوشته شده:
روي في العيون عن محمد بن ابراهيم بن اسحاق الطالقاني رضي الله عنه قال: حدثنا احمد بن محمد بن سعيد الکوفي مولي بنيهاشم، عن علي بن الحسين بن علي بن فضال؛ عن ابيه، عن ابيالحسن علي بن موسي الرضا عليهماالسلام انه قال له رجل من اهل خراسان يابن رسول الله رأيت رسول الله صلي الله عليه و آله في المنام کانه يقول لي کيف انتم اذا دفن في ارضکم بضعتي و استحفظتم و ديعتي و غيب في ثراکم نجمي.
فقال له الرضا عليهالسلام: انا المدفون في ارضکم و انا بضعة نبيکم، فانا الوديعة و النجم الا و من زارني و هو يعرف ما أوجب الله تبارک و تعالي من حقي و طاعتي فانا و آبائي شفعاؤه يوم القيامتة و من کنا شفعاؤه نجي و لو کان عليه مثل و ذر الثقلين الجن و الانس.
لقد حدثني ابي عن جدي عن ابيه عن آبائه عليهمالسلام ان رسول الله صلي الله عليه و آله قال: من زارني في منامه فقد زارني، لان الشيطان لا يتمثل في صورتي و لا في صورة احد من اوصيائي و لا في صورة احد من شيعتهم و ان الرويا الصادقة جزء من سبعين جزء من النبوة [1] .
در بالاي صفههاي دست راست سورههاي مبارکه قل يا ايها الکافرون و قل هو الله احد با خط ثلث نوشته شده و در صفههاي دست چپ نيز سورههاي قل اعوذ برب الفلق و قل اعوذ برب الناس نوشته شده است. نويسنده محمد حسين مشهدي در سال 1277.
در پيشاني ايوان نوشته: اين صحن مقدس به امر سلطان مبرور و خاقان فتحعلي شاه قاجار از محل موقوفات مطلقه ساخته شد و در زمان محمد شاه قاجار توسط
[ صفحه 244]
حاج ميرزا موسي خان متولي روضه رضويه تزئين يافت.
شيخ صدوق در کتاب عيون اخبار الرضا عليهالسلام روايت ميکند که مردي از اهل خراسان به امام رضا سلام الله عليه عرض کرد: يابن رسول الله من رسول خدا صلي الله عليه و آله را در خواب ديدم که ميگفت: شما چه خواهيد کرد هنگامي که پاره تن من در سرزمين شما دفن شود، شما چگونه از آن نگهداري خواهيد نمود در آن هنگام که ستاره من در آن جا پنهان شود؟
امام رضا عليهالسلام فرمودند: من در زمين شما مدفون خواهم شد و من پاره تن پيامبر شما هستم، من وديعه و ستاره او هستم هر کس مرا زيارت کند و مرا بشناسد و حق مرا واجب بداند، من و پدرانم از او شفاعت خواهيم کرد، هر کس که مورد شفاعت ما قرار گيرد نجات پيدا ميکند ولو گناه انس و جن را داشته باشد. روايت کرد پدرم از پدرش و او از پدران بزرگوارش عليهمالسلام که رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمودند: هر کس مرا در خواب زيارت کند او به حقيقت مرا ديده است زيرا شيطان به صورت من در نميآيد و در صورت هيچ يک از اوصياء من هم ظاهر نميگردد و در صورت شيعيان آنها هم نميآيد و روياي صادق جزئي از هفتاد جزء نبوت است.
در گزارش آستان قدس آمده: قسمتهائي از سر در جنوبي صحن جديد با گذشت زمان احتياج به مرمت پيدا کرده بود به طوري که کاشيهاي آن بعضي خراب و بعضي به کلي ريخته و از بين رفته بود، در سالهاي 1348، مرمت و نوسازي گرديد، ازارهها به جاي سنگ سياه قبلي سنگ خلج بسيار محکم و خوش رنگ به ارتفاع 92 / 1 متر نصب گرديد. و کاشيهاي کهنه و فرسوده تعويض و تمام سقف که قبلا نقاشي بود با کاشيهاي معرق الوان و نفيس پوشيده شد.
|