مأمون در خراسان ماند و با فضل بن ربيع همراهي نکرد، از اوضاع و احوال آن روزها معلوم مي‏گردد که مأمون قصد داشت با او به عراق برود، ولي فضل بن سهل نوبختي که امور مأمون را اداه مي‏نمود و از جواني با وي بود، او را از حرکت به طرف عراق بازداشت و به او تلقين کرد که ماندن در خراسان به صلاح و مصلحت شما مي‏باشد. مأمون هم به سخنان او گوش داد و از حرکت به سوي بغداد خودداري کرد، و در مرو خراسان که در آن زمان مقر و مرکز واليان خراسان بود، اقامت گزيد، و به امور [ صفحه 31] منطقه‏ي تحت نفوذ خود مشغول شد و اجراي امور و کارهاي لشگري و کشوري را هم در اختيار فضل بن سهل گذاشت، و از حدود و ثغور خراسان محافظت نمود و منتظر حوادث بعدي گرديد.