در سالهاي جنگ امين و مأمون که عباسيان با يکديگر در جنگ و ستيز بودند گروهي بر ضد بني‏عباس قيام کردند و در نظر داشتند خلافت را از آنان بگيرند، در اين ميان علويان و فرزندان موسي بن جعفر عليهماالسلام بيش از همه فعاليت داشتند، آنها در حجاز، يمن، عراق، فارس و خوزستان قيام کردند و اين مناطق را از عمال بني‏عباس گرفتند. ابراهيم بن موسي عليه‏السلام در يمن، حسين بن موسي در خوزستان و اهواز و فارس، زيد بن موسي در بصره محمد بن جعفر عليه‏السلام در مکه محمد بن ابراهيم طباطبا در کوفه خروج کردند و از مردم بيعت گرفتند، قيام اين چند نفر موجب شد که مأمون قدرت خود را در اين مناطق از دست بدهد و راه چاره را در پيش گيرد تا آنان را از صحنه بيرون کند.