در زمان حضرت رضا عليه‏السلام مردمان خراسان اکثر مسلمان بودند و اندکي از پيروان ساير اديان هم در آنجا زندگي مي‏کردند، خراسان با وسعت و پهنائي که داشت اقوام و ملتهاي زيادي در آن به سر مي‏بردند و هر کدام آداب و سنن قومي خود را حفظ کرده بودند، و تنها اشتراک آنها دين مقدس اسلام بود که همگان در ترويج و تبليغ آن [ صفحه 46] کوشش مي‏کردند. شهرهاي خراسان در آن عصر همه آباد و پر از خيرات و برکات بود، طرق ارتباطي بين همه شهرها و ولايات وجود داشت کاروانهاي تجارتي و قافله‏ها از خراسان عبور مي‏کردند و راه روم به چين و هند و ترکستان از آن جا عبور مي‏کرد، بازار نيشابور، مرو، هرات، بلخ، بخارا و سمرقند همواره مورد تردد بازرگانان بود و هرگونه کالائي در آن جا يافت مي‏شد.