در داخل حرم حضرت رضا عليه‏السلام سردابي هست که قبر مبارک امام عليه‏السلام در آن جا قرار دارد اين سرداب زير ضريح است و در ورودي هم از داخل ضريح مي‏باشد، در سال 1311 هنگام توليت مرحوم محمد ولي خان اسدي در نظر گرفتند. [ صفحه 62] صندوق چوبي روي قبر مطهر را بردارند و يک صندوقي از سنگ مرمر شانديز روي آن بگذراند. مرحوم حسين خان حجارباشي زنجاني صندوق سنگي را از معدن سنگ مرمر شانديز که خود آن را کشف کرده بودند به خرج خود تراشيدند و آماده کردند و به نظر اولياء آستان قدس رسانيدند، مقامات آستان قدس هم موافقت مي‏کنند صندوق سنگي را روي قبر مطهر بگذارند و کار را آغاز مي‏نمايند. هنگامي که صندوق را برمي‏دارند متوجه مي‏شوند خرابي‏هائي در ديوار سرداب پديد آمده، و در طول زمان در اثر رطوبت به سرداب آسيب رسيده است. از اين رو تعدادي از علماي بزرگ آن روز مشهد مقدس را با گروهي از موجهين و کارگذاران عالي مقام دولتي را دعوت مي‏کنند تا در حضور آنها موضوع خرابي ديوار سرداب بررسي گردد. آقايان علماء اعلام و آيات عظام حاج آقا حسين قمي، سيد صدر الدين صدر، حاج ميرزا احمد خراساني، و شيخ محمد علي که از علماء و خدام ضريح مطهر بودند به همراه حاج ميرزا محمد علي قائم مقام رضوي که از رجال سرشناس آن روز در مشهد بوده‏اند حضور داشته‏اند و در مورد سرداب به مشورت مي‏پردازند. [1] . به طوري که از مطلعين شنيدم آقايان علماء مزبور رضوان الله عليهم وارد سرداب مي‏شوند، در حالي که لباسي سفيد بر تن داشتند، آن جا را مورد بررسي قرار مي‏دهند و جريان را به اطلاع معماران مي‏رسانند، در اين هنگام مرمت‏هاي لازم انجام مي‏گيرد و صورت جلسه تهيه مي‏شود و صندوق سنگي به جاي صندوق چوبي گذارده مي‏شود. در سال 1338 که ضريحي جديد براي قبر مبارک امام رضا عليه‏السلام درست کردند و هنگامي که مي‏خواستند آن را نصب کنند بار ديگر سرداب مطهر مورد بازديد قرار گرفته است. ما در اين جا با آقاي حاج آقا ملکي که از معماران آستان قدس مي‏باشد گفت و گوئي انجام داده‏ايم که ذيلا به نظر خوانندگان مي‏رسانيم: [ صفحه 63] آقاي ملکي فرمودند: در زمان توليت مهران ضريح امام رضا عليه‏السلام را برداشتند و به جاي آن ضريح جديدي که توسط آقاي حافظيان تهيه شده بود نصب کردند، ايشان گفتند: من در آن ايام زير دست بناء و معمار کار مي‏کردم و در تعويض ضريح حاضر بودم. آقاي ملکي اظهار داشتند زير ضريح مطهر يک سرداب هست که عرض و طول آن در حدود دو متر و سي سانتيمتر مي‏باشد، روي قبر مبارک سنگي از نوع مونسار (مرمر سفيد و آهکي) به ابعاد شصت - چهل قرار دارد. چون در نظر بود ضريح جديد را مقدار نيم متر پائين‏تر بياوريم و پايه‏هاي اصلي ضريح از روي سکو رد مي‏شد لذا بالاي سر مبارک حضرت يک ديوار کنار ديوار قديمي گذاشتيم، و عوض آب از گلاب استفاده کرديم، و خشتها را هم با گلاب شستشو داديم، و بدين طريق کار انجام گرفت و ضريح نصب شد. ايشان فرمودند: روي قبر امام عليه‏السلام روي سنگي از مرمر نوشته‏اند بسم الله الرحمن الرحيم. دفن في هذا البلد الامين، آقاي ملکي جز اين چيزي به خاطر نداشتند و گفتند در اين مورد عکسي هم تهيه شده ولي ما هر چه کوشش نموديم آن عکس را به دست نياورديم از همه‏ي اين روي دادها صورت جلسه تهيه شده و در بايگاني آستان قدس محفوظ است. ايشان در پايان فرمودند: راه ورودي به سرداب مطهر از طرف پائين پا مي‏باشد و از آن جا دريچه‏اي کوچک به سرداب باز مي‏شود، و با اين که ديوارهاي سرداب هميشه بسته است و هيچ منفذي به خارج ندارد روي ديوارها هيچ ذره‏اي از غبار و يا شوره و غيره نديديم و ديوارها کاملا تميز بود.

[1] راهنماي آستان قدس: 86.