همان گونه که قبلا تذکر داديم قبر مطهر امام رضا عليهالسلام در سرداب قرار دارد و بالاي سرداب ضريح و صندوقي گذاشته شده و معلوم نيست از چه زماني گذاشتن صندوق معمول شده است. در مصادر قديم مطلبي در اين باره ديده نميشود.
ابراهيم بن محمد جويني در کتاب فرائد السمطين از کتاب نزهة الاخبار نقل ميکند که ابوالفتوح محمد بن محمد بن عبد الکريم ميگفت: از شيخ ابوالحسن محمد بن قاسم فارسي نيشابوري شنيدم ميگفت: من با کساني که به زيارت مشهد طوس ميرفتند مخالفت ميکردم و آنها را منع مينمودم که به زيارت بروند و بر اين عقيده اصرار هم داشتم.
يکي از شبها رسول اکرم صلي الله عليه و آله را در خواب ديدم که در مشهد طوس پشت صندوق ايستاده و نماز ميگذارد، شنيدم هاتفي ندا ميکند و اين شعر را ميخواند:
من سره ان يري قبرا برؤيته
يفرج الله عمن زاره کربه
فليات ذا القبران الله أسکنه
سلالة من رسول الل منتجب
من از خواب بيدار شدم در حالي که غرق عرق بودم، در همان هنگام به غلام خود گفتم مرکب مرا حاضر کن، سوار شدم و براي زيارت عازم طوس شدم و مشهد را زيارت کردم و بعد از اين سالي دوبار به مشهد ميآمدم. [1] .
از اين حيث معلوم ميگردد که در قرن ششم هجري روي قبر امام عليهالسلام صندوقي بوده و مردم پشت صندوق ميايستادند و نماز ميگذاردند ابنبطوطه سياح مغربي که در قرن هشتم از مشهد مقدس ديدن کرده از وجود يک صندوق چوبي روي قبر مبارک خبر ميدهد. [2] .
بنابر قول اين سياح مغربي در قرن هشتم روي قبر صندوقي از چوب بوده و بعد
[ صفحه 66]
در طول قرون صندوقها عوض شدهاند، آخرين صندوق چوبي که در روي قبر مبارک حضرت بوده صندوق چوبي بسيار گرانبها و هنري با تزئينات که از طرف شاه عباس در بالاي قبر مطهر نصب شده بود.
بنابر اسناد آستان قدس رضوي صندوق چوبي شاه عباس که روي آن ورقههاي طلائي منقش و با کتيبههاي قرآني به خط و امضاي عليرضا عباسي خوشنويس معروف کوبيده شده بود، بالاي قبر قرار داشت، اين صندوق در طول چند قرن خرابي در آن ديده شده و در حال پوسيدن بوده طبق نظريهي کارشناسان تعويض ميشود و به جاي آن يک صندوق سنگي ميگذارند.
ابتدا قرار بود که صندوق را در يک محفظهي شيشهاي قرار دهند و در موزهي آستان قدس براي بينندهگان بگذارند، ولي هنگامي که صندوق را از جايش بر ميدارند ارکان و قوائم آن در اثر رطوبت از هم متلاشي ميگردد از اين رو پس از توزين طلاهائي که در آن به کار رفته بود لاک و مهر کرده و به خزانه مبارکه تحويل ميهند. [3] .
در سال 1311 مرحوم محمد ولي خان اسدي نائب التوليه تصميم ميگيرند صندوق قبر مطهر را بردارند و به جاي آن يک صندوق سنگي بگذارند، و از دربار هم اجازه ميگيرند و با موافقت دربار اين کار را انجام ميدهند، ابتدا درصدد تهيه صندوق سنگي بر ميآيند و براي اين منظور فعاليت آغاز ميشود.
در آن ايام در دهکدهي شانديز از توابع مشهد مقدس معدن سنگ مرمر کشف ميشود، مرحوم حسين خان حجار باشي زنجاني به خرج خود صندوق بسيار عالي از سنگ مرمر براي قبر مبارک حضرت رضا عليهالسلام تهيه ميکند و براي نصب آماده ميسازد. و بعد تصميم ميگيرند صندوق چوبي را بردارند و صندوق سنگي را به جاي آن نصب کنند.
در اين هنگام از آقايان علماء و محترمين مشهد و رجال و مقامات دولتي دعوت
[ صفحه 67]
ميشود که در مراسم برداشتن صندوق حضور داشته باشند علماء اعلام آقايان حاج آقا حسين قمي و حاج سيد صدر الدين صدر و حاج ميرزا احمد خراساني و شيخ محمد علي که از علماء و خادم ضريح مطهر بوده در حرم مطهر حضور پيدا ميکنند.
عدهاي از معماران موجه و ظاهر الصلاح هم دعوت شدند که براي علميات بنائي حضور داشته باشند ابتدا در نظر گرفتند عين صندوق که از طرف شاه عباس به آستان مقدس تقديم شده بود با حفظ هيئت آن در محفظهي شيشهاي گذاشته شده و در موزه آستان قدس نگهداري شود و مورد بازديد زائران قرار گيرد.
اما در موقع بيرون آوردن صندوق معلوم شد که پايهاي آن پوسيده و چوبها در اثر رطوبت فاسد شدهاند، و پايداري صندوق فقط در ورقههاي طلائي آن بوده است و با مختصر حرکتي از هم متلاشي شد، و بعدا اجزاء صندوق در يک بسته جمعآوري شد و در اطاقي مخصوص که جزء عمارات حرم مطهر بود منتقل گرديد و با مهر حاضران لاک شد.
صندوق روي قبر مبارک حضرت رضا عليهالسلام که اجزاء آن از چوب بود و روي چوب با ورقههاي طلا منبتکاري شده و کتيبههاي آيات قرآني به خط و امضاء عليرضاي عباسي هنرمند و خطاط دوره صفوي خطاطي شده در پائين پاي مبارک ترسيم يافته بود و اين عبارات ديده ميشد کلب آستان شاه ولايت عباس الحسيني الموسوي الصفوي تقديم نمود سنه 01022.
صندوق سنگي که آماده نصب بود با تشريفات مخصوص در حضور علماء اعلام سابق الذکر و رجال و اعيان آستان قدس و مقامات کشوري و لشگري در جاي خود نصب گرديد، و به کارگران و بناها و معماران که چند روز در آن جا کار ميکردند هدايائي از طرف آستان قدس داده شد و بدين صورت اولين صندوق سنگي روي قبر مطهر انجام گرفت.
صندوق سنگ مرمر که از نظر لطافت مانع تابش نور نبود و با نصب چراغي در آن همواره در حال درخشيدن بود و زائران را به طرف خود جذب ميکرد و وضع خاصي به
[ صفحه 68]
درون ضريح داده بود و بر شکوه جلال بارگاه ملکوتي امام هشتم عليهالسلام ميافزود، و داخل ضريح که سابقا تاريک بوده نور باران گرديد و موجب شادماني زوار شد.
|