در حاشيه‏ي زير طاق نوشته شده: «قال الله تعالي الم يعلموا ان الله هو يقبل التوبة عن عباده تا آخر آيه» در پايان آمده کتبه رضوان 1385، در حاشيه بالاي محراب زير سقف سوره مبارکه و الفجر با خط ثلث نوشته شده و در وسط نوشته شده «قال الله و اذا سئلک عبادي عني فاني قريب تا آخر آيه». در حاشيه محراب نوشته شده «قال الله تعالي قل يا عبادي الذين اسرفوا علي انفسکم تا آخر» در بالاي صفحه متصل به پنجره فولادي نوشته‏انشد «لا اله الا الله فاستتغفر لدنبک» و در زير آن نوشته شده «و سبح بحمد ربک بالعشي و الابکار» و در کنار آن نوشته شده «فاصبر و ان وعد الله حق و استغفر لذنبک». در حاشيه صفه متصل به پنجره فولاد نوشته شده الامام علي بن موسي الرضا عليه‏السلام ولد بالمدينة يوم الجمعة الحادي عشر من ذي‏القعدة سنة ثمان و اربعين و مأة و کانت البيعة له عليه‏السلام في خامس رمضان سنة احدي و مائتين و مات مسموما في سلخ صفر سنة ثلاث و مأتين و له يومئذ خمس و خمسون و کانت مدة امامته بعد أبيه عشرين سنة و دفن في سناباد طوس سلام الله عليه. امام علي بن موسي عليهماالسلام روز جمعه يازدهم ذي‏قعده سال 148 در مدينه منوره متولد شدند، و در پنجم ماه رمضان سال 201 براي او از مردم بيعت گرفتند و در آخر ماه صفر سال 203 مسموم شدند و هنگام شهادت پنجاه و پنج سال داشتند و بعد از پدرش مدت بيست سال امامت کردند و در سناباد طوس به خاک سپرده شدند. در طرف قبله صفه سوره مبارکه انا انزلناه در يک کاشي مدور نوشته شده و در [ صفحه 145] وسط آن کلمه الله با خط زرد نوشته گرديده و در طرف مقابل سوره مبارکه انا اعطينا را نوشته‏اند و در وسط کلمه الله با رنگ سبز نوشته شده است. در بالاي طاق متصل به حرم مطهر نوشته شده: قبر ان في طوس خير الناس کلهم‏ و قبر شرهم هذا من العبر ما ينفع الرجس من قرب الزکي و ما علي الزکي بقرب الرجس من ضرر اين دو بيت از يک قصيده طولاني متعلق به شاعر اهل‏بيت دعبل خزاعي رحمة الله عليه مي‏باشد که در آن فضائل و مناقب و مصائب خاندان عصمت و طهارت سخن مي‏گويد و مظالم بني‏اميه و بني‏عباس را درباره آنان شرح مي‏دهد، ترجمه اين دو بيت اين است. در طوس دو قبر کنار يکديگر قرار دارند يکي از آنها متعلق به بهترين مردمان است و ديگر به بدترين انسان‏ها تعلق دارد و اين خود از موارد عبرت مي‏باشد، انسان پليد نمي‏تواند از مجاورت با انسان پاک استفاده کند همان گونه که مجاورت پاک با مرد پليد زياني به پاک نمي‏رساند. مقصود شاعر از انسان پاک امام رضا عليه‏السلام مي‏باشد و از انسان پليد هارون‏الرشيد است که در مجاورت امام عليه‏السلام قرار دارد. در بالاي طاق کوچک متصل به حرم نوشته شده، «قال الله تبارک و تعالي الم يان للذين آمنوا ان تخشع قلوبهم لذکر الله در سقف طرف قبله با خط ثلث زرد رنگ نوشته شده يا مجيب دعوة المضطرين و باز در طرف قبله بالاي ازار نوشته‏اند قال الله تبارک و تعالي انما وليکم الله و رسوله و الذين آمنوا الذين يقيمون الصلوة و يؤتون الزکاة و هم راکعون». در بالاي ازار کتيبه‏اي فارسي به خط نستعليق روي سنگ نوشته شده است: بسم الله الرحمن الرحيم تبارک الله از اين روضه همايون‏فر که برتر از دو جهان است نزد اهل نظر مشيد است بنايش بسان شرع نبي‏ مؤيد است بقايش چه ملت حيدر [ صفحه 146] چه کعبه‏اي که بهر طواف آن همه عمر بپويه است دو اسبه سپهر پهناور بود بر تبت هر رکن آن بجاي حطيم‏ بود به حرمت هر سنگ آن به جاي حجر چه قبه که معمار عقل و طائر و هم‏ زسير کنگره‏اش مانده و اله مضطر چه بقعه‏اي است که باشد از آن بخلد زمين‏ و زان بنا زد بر عرش توده‏ي اغبر کمينه خادم اين آستان دبير الملک‏ بنا نهاد ز شوق اين کتيبه‏ي مرمر روان ساخت زراهي زروي لطف و کرم‏ براي خدمت اين آستان قدسي ببر ز بهر قوت دين و معونت اسلام‏ چنو کس از همه شاهان کسي نبست کمر جهان زرايش روشن چون اسمان ز نجوم‏ جفا ز عدلش پژمان چو شخص از آذر بقلب خويش همي پرورد بسان صدف‏ خلوص عترت خير الانام چون گوهر نوشت کلک دبير از براي تاريخش‏ که نصب شد گويي در حريم کعبه حجر