زيارت، يعني ديدار يار و حضور در پيشگاه پيشواي معصوم و ديدار معنوي و ملاقات روحاني با حجت خداوند. زيارت، يعني برقراري پيوند قلبي با پيشواي معصوم. زيارت، يعني به خان امن امام پناه آوردن و فيض‏هاي بي‏شمار را نصيب خود کردن. زيارت، يعني بزرگداشت پيشواياني که لحظه‏اي از راهنمايي و ارشاد و آموزش امت غفلت نکرده و سراسر عمر پربارشان سرشار از تلاش براي خوشبختي انسان‏ها بوده است. زيارت، يعني پاس داشتن زندگاني سراسر ايثار، فداکاري و جانبازي، سروران دين. زيارت، يعني بستن پيماني نو و استوار ساختن پيمان پيشين با امام و رهبر خود. زيارت، يعني خلوت گزيدن، انس يافتن با حجت خدا و با او راز و نياز باز گفتن. [ صفحه 12] زيارت، يعني آماده ساختن روح و دل براي بهره‏گيري از وجود امام. زيارت، يعني زدودن زنگار غفلت از روح و شست و شوي دل از آلودگي گناه. زيارت، ديداري از سر محبت و اخلاص است که ميوه‏اش هم‏سويي و هم‏راهي و هماهنگي با انديشه و کردار و گفتار امام است.