زيارت، يعني ديدار يار و حضور در پيشگاه پيشواي معصوم و ديدار معنوي و ملاقات روحاني با حجت خداوند.
زيارت، يعني برقراري پيوند قلبي با پيشواي معصوم.
زيارت، يعني به خان امن امام پناه آوردن و فيضهاي بيشمار را نصيب خود کردن.
زيارت، يعني بزرگداشت پيشواياني که لحظهاي از راهنمايي و ارشاد و آموزش امت غفلت نکرده و سراسر عمر پربارشان سرشار از تلاش براي خوشبختي انسانها بوده است.
زيارت، يعني پاس داشتن زندگاني سراسر ايثار، فداکاري و جانبازي، سروران دين.
زيارت، يعني بستن پيماني نو و استوار ساختن پيمان پيشين با امام و رهبر خود.
زيارت، يعني خلوت گزيدن، انس يافتن با حجت خدا و با او راز و نياز باز گفتن.
[ صفحه 12]
زيارت، يعني آماده ساختن روح و دل براي بهرهگيري از وجود امام.
زيارت، يعني زدودن زنگار غفلت از روح و شست و شوي دل از آلودگي گناه.
زيارت، ديداري از سر محبت و اخلاص است که ميوهاش همسويي و همراهي و هماهنگي با انديشه و کردار و گفتار امام است.
|