- سفر زيارتي، سفري روحاني و معنوي است؛ پس، زائر پيش از [ صفحه 16] حرکت به سوي مشهد مقدس، بايد خويش را از نظر روحي آماده گرداند و از لحظه‏اي که لوازم سفر را آماده مي‏سازد، همه‏ي رفتار و کردارش گوياي سفري معنوي باشد و بداند که زيارت، غير از سياحت و تجارت و ديدار از بناهاي باستاني است؛ بايد از آغاز سفر به گونه‏اي رفتار شود که شوق ديدار محبوب از سيماي زائر نمايان باشد. - زيارت، مستحب است. اما اداي حقوق مالي - مانند خمس و زکات - واجب است؛ بنابراين، شايسته است زائر پيش از سفر، مالش را از اين آلودگي‏ها پاک کند و با مال حلال به زيارت بپردازد. - پيش از سفر، غسل زيارت کند؛ زيرا اين غسل، معنويتي ويژه به انسان مي‏بخشد و از آن پس بکوشد در طول مسافرت همواره با وضو باشد. - با خواندن آياتي از قرآن مجيد و زمزم ذکرها، جانش را سرشار از معنويت کند و اين حال روحاني را تا پايان سفر پاس بدارد و از اين رو، از گفتار لغو و بيهوده بپرهيزد. - زائر بايد خستگي راه را فراموش کند و در اين باره حتي کلمه‏اي بر زبان جاري نسازد، مگر عاشق در راه رسيدن به معشوق اظهار خستگي مي‏کند؟! زائر چون به مشهد مي‏رسد، با «غسل زيارت» غبار راه را از تنش مي‏زدايد. هنگام غسل، از خداوند [ صفحه 17] و امام رضا عليه‏السلام بخواهد که غبار گناه را از چهره‏ي جانش بشويند. شايسته است که زائر همواره زيارت را با معنويت غسل زيارت همراه سازد. - پوشش بايد پاکيزه و خوشبو باشد و شايسته است زائر بهترين لباس شايسته‏ي ديدار دوست را بر تن کند. - حرم، بارگاه ملکوتي امام است. از اين رو، زائر بايد آداب حضور در پيشگاه امام را ارج نهد. بايد در حرم به آرامي گام بردارد؛ زيرا حرم جايگاه نزول فرشتگان است. - هنگام تشرف به حرم، با زمزم تکبير (الله اکبر) و تحميد (الحمدلله) و تسبيح (سبحان الله) و تهليل (لااله الا الله) همواره خود را آماده‏ي شرفيابي به محضر امام را نگاه دارد و بداند که امام همه‏ي کارهايش را مي‏بيند. - هنگام ورود به حرم، اذن دخول بخواند و پس از اجازه گرفتن وارد حرم شود. دل نازکي و جاري شدن اشک بر گونه‏ها، اجازه‏ي امام است. پس چه خوب است با چشمي اشکبار به حرم مشرف شود! - زائر بايد پيش از تشرف، آنچه حضور قلب را بر هم مي‏زند، برطرف کند و بکوشد که مسائل دنيوي، او را از چشيدن لذت سخن گفتن با يار باز ندارند. - با پاي راست به حرم در آيد و با پاي چپ بيرون آيد. [ صفحه 18] بهتر است زائر پشت به قبله و رو به ضريح بايستد و زيارت را با گريه و زاري بخواند. زيارت کوتاه همراه با اشک، از زيارت طولاني بي‏توجه بهتر است. - اي زائر! دهانت را خوشبو ساز تا زائران ديگر را نيازاري، در آنچه مي‏خوري دقت کن و مسواک را فراموش مکن! - شايسته است زائر، زيارت يا دعايي را که از اهل بيت عليهم‏السلام رسيده است، با تلفظ درست و با توجه کامل بخواند. بهتر است زيارت «امين الله» و «جامعه کبيره» را - که از بهترين دعاهاي مأثوره‏اند - با توجه به معاني بخواند. - چنانچه توانستي، بي‏مزاحمت براي ديگران، کنار ضريح رفته، با چشمي اشکبار سخنانت را با امام خويش در ميان گذار و با وي راز و نياز کن! - هنگام ديدن ضريح، «الله اکبر» بگو، دست بر سينه بگذار و سلام بده! - زائر با بوسيدن جاي جاي آستانه مقدسه، محبت و علاقه‏ي دروني‏اش را به امام باز مي‏نمايد، اما نبايد هنگام بوسيدن ضريح مقدس علي بن موسي الرضا عليه‏السلام، مؤمنان و شيعيان را آزار دهد. - زائر نبايد هنگام بوسيدن آستان، پيشاني بر زمين گذارد. شايد کسي گمان برد که بر امام سجده مي‏کند. - پس از خواندن زيارت نامه - در بالاي سر يا مسجد متصل به [ صفحه 19] حرم - دو رکعت نماز زيارت بخوان! مي‏توان يک نماز دو رکعتي، مانند نماز صبح با نيت نماز زيارت خواند. البته بهتر است در رکعت اول سوره‏ي يس و در رکعت دوم سوره‏ي الرحمن خوانده شود. - در قنوت نماز زيارت، حاجت‏هاي خود و ديگر مؤمنان را از خداوند بخواهد که از بهترين زمان‏ها براي دعا است. دعا براي نزديک شدن ظهور آقا زمان (عج) فراموش نشود. - همواره در حرم، ادب را ارج بگذار! بلند سخن مگو! پشت به ضريح ماست! چشمانت را بر حرام فروبند! خواهران، بيش از پيش وقار خويش را پاس بدارند و حجابشان را به درستي رعايت کنند. - با خواندن قرآن و دعا و هديه کردنش به روح و پيامبر و اهل‏بيت - صلوات الله عليهم - خود را به آنان نزديک گردان! - با امام خويش پيمان ببند که در پاکسازي درونت بکوشي و از ايشان بخواه که بردباري و شکيبايي‏ات عنايت کنند و تو را براي خود تربيت کنند! - پدر، مادر، استادان، دوستان و آشنايان را هنگام زيارت و خواندن دعا هرگز فراموش مکن! -اگر زيارتت، با نماز همزمان شد، نخست نماز را در اول وقت بخوان و سپس به زيارت بپرداز. - از دعا براي برقراري نظام حکومت اسلامي و اصلاح امور مسلمانان و مستضعفان جهان غفلت مکن! [ صفحه 20] - هنگام نماز (واجب يا مستحب) نبايد بر ضريح پيشي گرفت يا در برابر آن ايستاد؛ زيرا اين بي‏احترامي به امام است و علما آن را نهي کرده‏اند. حتي برخي مراجع چنين نمازي را باطل مي‏دانند؛ پس، نمازها را بالاي سر امام يا جايي که از ضريح دور است و نزد مردم، بي‏احترامي به امام به شمار نمي‏آيد، بخوان. - يکي از کارهاي بسيار مهم که هر روز انسان بايد انجام دهد، بررسي کردار و گفتار خويشتن است. بررسي خويشتن يکي از نشانه‏هاي پيروان راستين اهل‏بيت عليهم‏السلام؛ از اين رو، هرگاه به حرم مشرف شدي، پرونده خود را بررسي کن! به گناهان خويش نظري بيفکن و با اشک توبه، تيرگي و زنگار را از دلت بزداي. امام رضا عليه‏السلام را واسطه‏ي بخشش گناهان خود قرار ده. اگر کارهاي نيک خود را به ياد آوردي، خدا را شکر کن، مراقب باش که عجب و غرور، تو را در کام خويش نبلعد. - هنگام جدايي از حرم و بازگشت به وطن، دعاي وداع بخوان و با کمال ادب، امام را وداع گو و از او بخواه که اين ديدار را آخرين زيارت تو قرار ندهد! [ صفحه 23]